не (чест.) - успее (гл.)

Таа висока, добродушна домакинка и мајка, таа мила жена, која не ме оддели од софрата и ме чуваше како нејзино дете, не успеав да ја најдам, да клекнам пред неа, и бакнувајќи ѝ рака, да ѝ речам: NANE, FALEMINDERIT!...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Најмногу се срамеше оти не успеа без пушка да се избори за својата вистина.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Никој што некогаш паднал во рацете на Полицијата на мислите не успеал да се спаси.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Знаеше за многу утопии, од верски, од социјален, од политички и од секаков друг вид кои не успеаја во Западна Европа.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Не успеа да се пробие, па се врати, одново се залета и со силен скок се најде преку него, легнат во снегот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Најголема трагедија е да видите многу од светот но сѐ уште да не успеете да допрете до сопствената душа.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Секако, ова крајно решение се користи само ако нормалната социјална и хемиска лоботомија не успеале да ѝ „помогнат“ на жртвата.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Болничарката беше малку возбудена, па првите два убоди не успеаја, но после на другата рака сѐ беше сосема в ред. 28 Margina #15-16 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Па нели од Битола до Орадеа дојдовме по шини?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Нели се плашев - да не би да не успеам и поради тоа Љупчо да ми се смее... ајде, мајкин, нејсе, сѐ добро заврши.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
На некој начин, тој брзо го загубил своето топло чувство, својата љубов кон себе, карактеристичен знак на нарцисоидна повреденост.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Се веруваше дека Арафат не успеа да остане на висината на предизвикот што му го понуди историјата, најпрвин поради фактот што војната и мирот, револуцијата и раководењето, тешко се сообразуваат, координираат во исти личности, при што водачите на револуциите, на движењата за слобода ретко стануваат и најдобрите градители на државите!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Затоа и Иван не успеа да го врати Крстета со првата група бојци од II македонска дивизија, кои се групираа во Софија и си тргнаа кон своите родни краишта по цела Македонија.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Малиот павиљон е едноставно таму чекајќи го времето кога повторно ќе биде голем.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Попусто. Тие веќе беа заминати и тој не успеа да ги пронајде.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ако не успее да остане сама, ако не успее да го отфрли насилникот од својата утроба, таа ќе мора така да ѝ напише на својата пријателка, а и на својата сестра.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Се договоривме тајно со мој Змејко кој понекогаш се чини од невозможното правеше возможно, дека ако јас не успеам да најдам пари, за тоа ќе ми помогнат тој и неговите родители.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Во прозорецот, како порој, над прескакувајќи се, му се плискаше една уште побогата и уште поодредена виделина, чие што млечно бело довикување беше многу посилно до она вчера, но тоа воопшто не успеа да го разведри.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
НАКИТ - Некој намќорест наметливец наклеветил некој кит дека го проголтал загубениот накит. Китот се накострешил и намуртил поради оваа глупава навреда. Така налутен, во еден налет, успеал да налапа 666 намќорести наметливци (по 333 од секој), кои, по долготрајна потрага, во внатрешноста на китот не успеале да го пронајдат загубениот накит. „Само пар нараквици, еден балсамиран наланџија, два магнети, господинот Пинокио и неколку рипки. Накитот го нема“, рекол еден од намќорестите наметливци откако излегол надвор. „Од сега сум наклонет кон китови, иако малку накиснат“, рекол друг. Ете, накусо, уште една нарација.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Зашто, иако врагот не успеал да ги заработи телото и душата на трговецот со добиток, успеал, наместо тоа, да го разнесе тутунот низ цела Јапонија.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
По таа причина и војводата Михаил Апостолов — Попето не успеа да го фати Челебијата за да го уценат султанот со голем откуп.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Бојс никогаш не успеал во потполност да најде соодветен однос кон телото.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Како ова да го пишува човек кој, ако не успеал да го воспостави таквиот склад во секојдневниот живот, секако си го поставил во редот на своите вредности и се стремел да го оствари!
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Сакал братов да го земе малиот, да го води со себе и да го направи борец против поробувачите, но не успеал.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Експресно после овој настан, кој во очите на корумпираното раководство беше сфатен како опасен преседан и провокација, почнаа и „очекуваните“ притисоци и проверени методи на заплашување: тие, еден по еден, беа викани во канцелариите на погонските директори кадешто, нај- безобразно и недолично, беа уценувани и заплашувани да прес- танат со синдикалните активности и со „подбуцнувањето“ на останатите вработени.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Една девојка додека чекореше во паркот кинеше страци трева, и потоа ги расфрлаше околу себе; една старица пред заспивањето замислуваше како ја корне тревата пред својот дом, и ја расфрла.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Самоубиство од некој кој насмеано го живееше факултетскиот систем?!“ - се запрашав бојазливо и потоа сфатив дека самоубиството не успевав сликовито да го поврзам со систем: отскокнуваа алки и кукачки кои ме поткачуваа.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Тој се обиде некако да ѝ го фати погледот, но не успеа.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Само за едно единствено пречекорување, за да биде застанат зад дебелото стебло на чамот, само за уште еден замав, за да се допре до него и малку да здивне, навистина, но сега беше важно само тоа дека тој не успеа да стаса.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Во почетокот, всушност, не успеа да ја сфати поентата на приказната.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
По пет – шест години доби стипендија за последипломски студии во Берлин, по враќањето кратко време беше член на Советот на општината на неговото родно место, па пратеник во парламентот, за на крајот да дотурка до најсериозен кандидат за претседател на својата партија ( генералот Стојан во тоа време беше сопственик на еден супермаркет во едно мало провинциско градче и не успеа да ги собере 10 000 потписи за да му се спротивстави на изборите како независен кандидат) и ете го сега тука во истата зграда пред која што пред рамно триесет години дојде да бара демократски слободи и права...
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Сакала да ја оставам во тревата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Кога не успеа, ја дигна главата кон скоро излезената месечина и болно почна да завива, како да му се поплакува на својата судбина на тој студен, далечен лик.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Во еден документ пишува дека го виделе во Кјото, некаде во времето кога таму се градел храмот Намбанџи.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
И навистина не знам која беше причината што не успеав да ја престигнам мајка му на касапот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но не успеа долго да се радува.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Чекајќи го тоа време, еве поминаа две децении, а јас не успеав да накалапам пари како листови од тутун, мазни и со исправени рабови и наредени по вредност и големина како за уплата на дневен пазар во банка.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Навистина имаше право, кај неа љубомората беше маска, или купувања на некои права кои когаш- тогаш ќе ги искористеше!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
И тогаш, и секогаш кога повторно ќе отидеа да бараат да дојде некој и да ја растури бомбата, само им ветуваа дека навистина овој пат ќе испратат некого, но во текот на целата таа година никој не се појави.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Уште при тргнувањето возот доцнеше два часа и тоа време не успеа да го надомести. Во Минхен ја изгубивме врската со Келн.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Сите мали волци што не успеале надвор, тука се.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Но, како што и самата криза покажа, ниту нашата држава која себеси се самопрогласи за т.н. „инвестициски рај“ не успеа да направи траен економски компаративен напредок, туку напротив, го промовираа работникот во предмет на експлоатација на мултинационалните компании, а сето тоа потпомогнато од новоусвоената легислатива која од „рајот“ направи работнички пекол.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Последното, што го чу, беше еден страшно наближен писок, веднаш крај него, но ни него тој не успеа да го дослуша докрај.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
На Змејко не можеа да му поминат незабележано сите оние скришни мигнувања и кусите загрижени разговори меѓу тој извишен младич и неколцина од луѓето со сините комбинезони, од кои што тој навистина ниеднаш не успеа да дофати ниеден збор, но сосема добро ја гледаше таа игра меѓу масите на своето дуќанче.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Китан се обиде да ги спречи да употребува екслозив, но не успеа.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Постојат три главни помошници на госпо­динот Сенка; нивните имиња се: Даркер (чове­кот без лице, иако многумина се сомневаат во тоа дека Даркер воопшто е човек); потоа доаѓа господинот Пајо Ентропија (за неговото наста­ну­вање исто така кру­жат разни приказни; една од побизарните е онаа која вели дека Пајо прво е нацртан, а потоа, во специјални студија, „ожи­веан”??!); последниот (но не на крајот!) помо­шник на господинот Сенка се вика Дипигус, и за него се смета или дека е клониран (со помош на Франкенштајновиот таен рецепт како да се направи битие од кал, нокти и две капки плунка) или дека вре­мен­ски (Дипигус) потполно се загубил.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Братучед ми сигурно се вознемири затоа што шепотот му прејде во тивок, од нервоза растреперен говор: - Не сум стоел јас кога сум мочал, тоа... - не успеа да се доискаже бидејќи тетка ми го прекина со едно гласно „шшшшшт!“ па братучед ми повторно повтори со шепот, како претходно да не го слушнале.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Првите обиди на новодојдените османски засилувања не успеале да го задушат востанието и покрај силните репресалии над населението.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Оваа приказна Долгиот не успеа на почетокот да ја разбистри.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но сосема е можно, според археолошките ископувања, Градиште да било некогашната римска населба Керамеја, која на Табула Пунтегеријана е впишана на патот од Стоби за Хераклеја, но која во голема преселба на народите исчезнала.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ако погледнеш од горе, гледаш само црневица од забрадени, бабуњосани, свиткани и стуткани сенки како врват со наведнати глави и со одвај видлив чекор, една до друга покрај казаните и, без да погледнат во чинијата, во војничката наполу ‘рѓосана порција, во бакарното котленце, во исчаденото тенџерче, во лименката од празна конзерва, тргнуваат со уште порастреперен чекор кон своите рогозини во старите италијански коњушници во кои никој не успеа да го сотре мирисот на коњската моч.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Изгледа поради тоа што беше висок таванот не успеале да ги избришат како што ги имаа избришано оние по ѕидовите.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
„Не се работи за тоа дали тоа сме го заслужиле; едноставно не одеше, не успеа. Гледам, дури и не се расправаш околу тоа. Зошто?“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
И покрај сета нивна остроумност, тие никогаш не успеаја да ја совладаат тајната како да дознаат што мисли друго човечко суштество.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Го раскрвавив, ама тој не застана додека најпосле не успеав уште еднаш да го удрам по глава, ама овој пат салам го удрив и падна. Се скроти мајчиниот...
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Бошка патем го мачеа рој мисли: „Ова што ми велат да го предадам не е лошо, ама ја ако не успеат да го отепаат.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Ноќва, помисли, дури и да не успееме со првиот, ќе испратиме друг и трет брод и ќе се преселиме на сите планети и, подоцна, на сите ѕвезди.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Ако не успеат да го извлечат од нездравата ситуација, патат повеќе од најблиските му роднини.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Тоа не успеа да го стори, бидејќи штикот на војникот му се закопа в гради.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Се разбира, најчудно беше што се оженил со неа. Очигледно тоа не успеало...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Во историјата на ослободителните движења во светот ретко ќе се сретнат меѓу успешните водачи на револуциите во нивните личности и успешни градители на државите по ослободувањето!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Кога Ајша ни по два-три месеци не успеа, кадијата реши да се послужи со една од своите кадани, која по овој истиот пат беше дојдена во неговиот харем.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Средствата за достигнувањето на оваа цел беа чисто културни, па сепак и овој план ние не успеавме да го реализираме, бидејќи приврзаниците на идејата за „голема Србија“ го кренаа и против него својот влијателен глас”.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Ме легнаа и додека татко ми ја држеше главата на перницата, мајка ми се обидуваше со игла да го извади зрното. Ме болеше, пискав, се превиткував. Мајка ми не успеа.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Неколку недели чекаа да дојде некој од властите од Тополчани, од Прилеп, или од Битола и да се заинтересира за бомбата, но кога се пронесоа гласови дека овчарите, а и некои од дечиштата, оделе таму и ја прерипнувале со стап, или без него, се уплашија да не се стори некоја пакост, па ги одредија Крстета Јанчески, кој во Второ бугарско стана кмет на Потковицата, Најда Акиноски и Ѓорета Дамчески, кој од помладите луѓе изби во прв ред, да отидат во Тополчани, а ако не успеат таму во Прилеп, ако не успеат и таму во Битола, и да бараат да дојде некој оттаму и да ја растури бомбата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Усплашена - таа скокна на маса, но не успеа да избега: Златко ја држеше цврсто за опашот.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
Кога, по неколку месеци, го слушнала вториот татков крик, била помирна, но сепак не успеала ни тогаш да ја разбере неговата смисла...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Но според понапред раскажаните преданија, ете, не успеале и да се испазат.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Најмногу од сѐ друго страхуваше дека таа може едноставно да се предомисли доколку тој не успее брзо да воспостави контакт.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Не е важно дека јас не сум дошол на ред да корнам амблем од некоја кола.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Изгледа, кутрата, помисли Ѓорѓи, не успеа да ги испука.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Сакав да го постигнам вистинскиот спокој, позначаен од било која амбиција, за да го напишам вистинското писмо на Мајка. Не успеав.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Од возбуда не успеа ништо друго да им рече на своите шумски пријатели освен едно срдечно „благодарам“.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Ноќта пред да ја напуштиме Аризона, Ерик исчезна. Насекаде го баравме, но никој не успеа да го пронајде.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Не успеа дури ни да довлезе дома: кај што јадел, кај што спиел.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ако постапката за посредување не успее, Комисијата го известува инспекторот за труд, за овој да поднесе барање за поведување прекршочна постапка пред прекршочниот орган.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Неговите исчезнувања се објаснуваат на стотици начини, трансформирани во фолклор, успивни приказни, суеверија...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Бошко се обиде да отвори, но не успеа.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Ја немаше ниту пред дуќанот ниту во него.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Не успее ли - свршено е со Луков, засекогаш.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Дојде од купатилото гола. Од задниот дел на косата и плешките, кои не успеала да ги забрише со крпата, ѝ се тркалаа капки вода кои продолжуваа надолу по телото во кривулести поточиња сѐ до задникот и бутовите каде се распрснуваа и, така разлеани, целосно ја препокриваа кожата која со влажниот слој добиваше проѕирна жолто-руменеста боја со необичен сјај.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
65 Во 1901 година Мерџанов и Соков, заедно со ерменскиот револуционер Бедрос Серемџијан, формирале чета и навлегле во Одринско со цел да го нападнат Ориент-експресот и да ја запленат поштата, за да дојдат до пари. Меѓутоа, обидот не успеал.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Не само што не успеа да го види во турканицата Кутрата, уште има надеж дека е во некој друг вагон! туку не ни помисли да прашува за него.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Погледот ме водеше во психогимнастички ритам на сеќавањето што копаше по твоето минато -кој не се обидел, не успеал да го врати сентименталниот спој на стара приказна од моето и твое сновидение...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Во еден миг го облеа топлина после што како да се исплаши дека можеби грешат, но таа мисла не успеа да го потфати и понесе.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Едно е сигурно: ли(з)гавите раце на прав­дата досега не успеале подолго да го задржат нашиот месечев јунак, со кој почнува оваа кршлива приказна...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Архивскиот број под кои е заведен предметот во Основниот суд Гостивар е: П.бр. 139/96; а во Врховниот суд на РМ: Реб.бр. 189/95.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Тогаш нивните сни стануваат исчашени сни А јавето е на ачик особено ако таквите не успеат Навреме да стасаат до првиот клозет.
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Но, за среќа, групата остана компактна – со исклучок на само една работничка (М.Ј.), која не успеа да остане исправена пред константниот и систематски мобинг и притисок.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Кога не можеше повеќе да остане притаен на својата само за една педа недофатлива височина за нивните скокови, во која неретко, само за еден кус миг, успеваа и да си ги впијат своите муцки секоја од тие отскокнати и спалавени дивинки; кога немаше повеќе сили да остане ни со затворени очи над тој ужас, тој пукна во самата средина на тоа клопче пред себе и сега веќе не успеа ни да ја додржи пушката.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тоа веќе се случи, и фала му на Бога што не успеа.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Со малиот Патрик некако не успеав да воспоставам добра комуникација.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Милошевски умре в затвор. Велат дека не успеал да најде одговори на некои од прашањата што му ги поставувал од ден во ден упорниот иследник.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
И вториот: Веќе два пати за мене животот има завршено: еднаш, во 1945 година кога татко ми повеќе не можеше да ми овозможи да продолжам да учам така што морав да ѝ се вратам на земјоделската работа којашто не успеав ни да ја засакам ниту пак на неа да се навикнам и, вториот пат, кога почина жена ми оставајќи ме како чкор в планина по кого што никој жив не ќе се наведне да го земе за макар каква употреба ама јас и сам си го имам кабаетот зашто немав пари да му го платам лекот за да си ја излечам женат на Војаната, душманиот на мојот татко заедно со оној Трајка Казиовски од Ливаѓе и сега и мои душмани.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Кога фура метафизика Маргиналецот секогаш во прв план го потстава дублерот и плус ги зајакнува експресивните средства (прашалници, извичници, болд-букви), ко индијанец што брише трага (само шерифот Дерида лови такви итри типови!)), финта што не успеа да ја провали ни манијакалниот писател Џ. Николсон во филмот на Кјубрик... • Боа Во(н) Гора (другар на Абов Горан) okno.mk | Margina #1 [1994]
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Кметот е ненаситен и жолчен: ќе го мачи, ќе го приклештува додека не успее да дознае сѐ.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Еден од нив забележал дека месото на граматикот сосема се распаднало, а очите му биле сѐ уште ведри и полни светлозрачен лач, како да видел откровение божје, а не успеал да го соопшти.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Х.Х. не успеа да ме исфрли од тишината ни при најголемите провокации, филувани, одвреме-навреме, со неумесни комплименти, со алузии на моите блиски во Албанија...
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
И откако не успеа да ја утеши мојата болна и до срж скрбна душа, рече: „Освен тоа, не заборавај дека записот не е решен.“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Тоа што Александар, неколку пати ја имаше видено Билјана со црни наочари во тмурни есенски денови, зборуваше во прилог на тоа дека не се работи само за злобни фантазии на врснички на Билјана кои не успеале толку добро да се вдомат.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Сето ова и уште многу нешто кое до нас, за жал, допира пооредно или никако не допира, било или можело да биде запишано во тефтерот на господарите на Потковицата, Акиноските.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Борците на ДАГ и многу од цивилното население, кои не успеаја да го преминат Пероо, тука бараат спас.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Се обидов да ја скорнам. Но не успеав.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Една од неговите последни социоскулптурални „акции“ бил и обидот да го завитка Енди Ворхол со неговата топлина, во што не успеал поради тоа што Ворхол бил непоправливо ладен - замрзнат, црна дупка на ништожеството во која сѐ друго (сето останато) исчезнувало.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Со Змејка ниеднаш не проговорија. Ни тој ниеднаш не успеа сосема да ги заборави нив двајца.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Лесно е да се согледа зошто некој кој го прифаќа второво гледиште, имено, Фјодор може да рече дека го смета за застрашувачко (негов збор) тоа што Витгенштајн нема теорија на когнитивните процеси, и дека е „болно очигледно” (одново негови зборови) дека Витгенштајн никогаш не успеал да ги разниша нашите бихејвиористички инклинации.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тука, крај него, во неговата близина, имаше уште некого, тој просто го сети неговиот здив и неговата зачекореност, еден ужасен впечаток за нечие непожелно присуство, сè додека не беше во состојба да ги вкопа петиците во двете вдлабнатинки, што успеа да ги направи за тоа во тврдиот снег, и добро да погледне нагоре, кон стените, до кои не успеа да допојде во ранината.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тој за сето време знаеше со кого е во оваа шума и во оваа ноќ. Ниеднаш не успеа да го заборави тоа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Но притоа останува вон дискусија една уште посилна поента: дека повикувањето на таквите концепти во секој случај е стриктно иредуцибилно.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Но, не успеав само јас: Гаврил е во Мајкрософт, вредно работи и чекор по чекор оди кон врвот, а Матеј работи како познат стручњак во Cancer центарот во Мичиген, твојата болест го мотивираше да истражува и да им помага на луѓето болни од оваа тешка болест.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Таа не успеа да каже ништо, не успеа ни да се помрдне пред неговата рака, иако тоа беше првиот импулс што го почувствува во тој момент.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Толку беше големо тоа негово откривање за себе, дека тој ете пак може и да сака нешто на еден ваков див и само негов начин, да го сака токму вака незаоглавено, дека не го имаше заборавено тоа ниеднаш досега и дека никој не успеал да му го одземе.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Нели таму бев? Нели гледав? Нели им се восхитував на другарите?...
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Тој сакаше да создаде еден јазик за сите, еден вистински јазик.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Последниот, најголем бран препотување го добив кога веќе завршивме со обилната вечера и сите седевме врз столовите, офкајќи од прејаденост.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Откако ниту со орелот (зад најодалечениот облак), ниту со рибата голтната во најдлабоките води) не успеа да му измолкне на принцезиниот поглед, момчето потполно ги заборави и престолот и кралството, а помислата на принцезата го исполнуваше единствено со ужасна тревога.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Пак не успеавме да се качиме на авионот за Сиетл.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Во текот на повеќе децении никогаш не успеав да откријам слика, идеја за да го овековечам мигот на изгубениот детски рај.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Не успеавме да ги задржиме нашите позиции.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Ако успее во тоа, толку подобро за Македонија, но, ако од разни причини не успее, а се предизвика некое парцијално востание за какво што агитирале и работеле врховистите, и едните и другите нека ја сносат одговорноста.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Дури и во Свети Николе свратил, а пред тоа и на Ежово Поле, нели оттаму, пред Војната, летнуваа авионите; дури и на Овчеполската станица дошол.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Поврзувајќи го неуспехот на Илинденското востание со негативното влијание на врховистичкото Горноџумајско востание, Димо Хаџи Димов, во прочуената статија под наслов „Илинденско востание и поуките од него...“, меѓу другото вели: „Илинденското востание не успеа затоа што беше претходно компромитирано од едно друго вештачко „востание“ наречено Џумајско...
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Со себе ја носиме топлата сончевина и синилото на небото, зеленилото на шумите и одзвукот на ѕвонливиот ветер, мирисот на пчелинокот и чембрицата, опојниот вкус на зрелите шумски јаготки и желбата што тука, под ведро небо и под сенката на бадемите не успеав да отспијам и да отсонам дел од детските спомени и најскришните копнежи и таги.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Кога Влаинката ја соопшти нажалено веста дека сепак не успеала да најде ни млеко, ни бибер, иако имала богати комшии, Марин Крусиќ извади некакво кесе со темно-кафени зрна од торбата и, со кралско движење на голем занесеник, објави дека им носи кафе.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Само, нејзината просторна ефективност, по рецепт на зен- учителите, пленеше со својата промена, онаква каква што не успеа да направи збеснатото демолирање.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Дека не успеала да се вработи и дека со синот немаат средства за живот.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Дури и претседателот на новоформираната независна синдикална организација беше избркан од работа – по што тој тужеше и, нормално, го доби спорот.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Како малку задоцнет свети Фрањо - во Бојс постои потреба за свето, чувство на длабока почит кон повеќекратните можности на живот - тој му држеше проповеди на животното и учеше од него.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Како и да е, господинот Сенка никој (што значи и: никогаш) не успеал во потполност да го опфати со поглед; само ненадеен трепет во мракот (црно преку црно), пред да се заспие, слично на одвај чујно мавтање на лилјак - нешто необјасниво но страшно; или молневита трага од крајот на долгата црна наметка што се губи зад некој агол, и тие чудни сеништа (од уште почудни светилки?!) по старите и мемливи ѕидови, тогаш кога минува господинот Сенка.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Успеавме да излеземе, но не успеавме да се пробиеме на Руга Анастас Дурсаку, не успеавме да ја најдеме фабриката за цигари која е нашиот единствен ориентир за да ја најдеме зградата во која живеевме пред шеесет години.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Ако тој обид не успее се минува на посложената класа.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Не е тоа баш толку просто. Вистинито зборувајќи, Рабле не успеа. Да, не успеа. Потфрли.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Не успеа да го испие ниту првиот срк.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ја викав кај мене дома често за да ѝ помогнам да го преброди тоа и заедно да учиме, но, не успеав ништо да изменам.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Во документацијата на СОЕ, Министерството за надворешни работи и Воениот кабинет не успеавме да пронајдеме некој извештај од/за оваа мисија. 75
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
„Ридот ништо не родил“, повторува тврдоглаво таа, „туку сѐ што дојде и сѐ што не успеа да се врати од тој рид беше дело на оние будалине што тргнаа да го освојуваат иако не знаеја што токму ќе треба да освојат.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Него особено го револтира што таква потребна програма не успеа да прокламира ни една толку силна и така широко поставена револуционерна организација во Македонија, како што беше ТМОРО, туку најважните прашања си дозволи да ги остави да се решаваат „подоцна”.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Грегор, не одговори, се заврте уште еднаш кон сликата на Камил Пизаро, помислувајќи дека сѐ уште не успеал да ја надмине разделбата со својата ќерка Ева.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Се сугерирало „југословенскиот офицер да не знае каде е спуштена втората група“, која требало да се спушти по враќањето на првиот авион.73 Меѓутоа, непосредно по спуштањето Моргановата мисија не успеала да ја изврши поставената задача.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
4. Или Мисирков, поради непостоењето на претходни истражувања, не можел да ги согледа процесите во развитокот на македонското ослободително движење во неговата целост или пак, во брзината со којашто ја подготвувал книгата, просто не успеал да се доискаже, да го прецизира својот исказ, зашто и во македонската историја националната борба ѝ претходела на политичката: најпрвин се развива движењето за свои цркви и училишта, за свој јазик и учебници, т.е. за национално-културна афирмација во рамките на Турција, па дури потоа и знатно подоцна за организирана борба за „политичка автономија” и за ослободување од Турција.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
На пример, размислувале да му дигнат пари на богатиот велешки Турчин Аршин-бег, но никако не успеале да влезат незабележано во неговата куќа.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Второстепената пресуда на Апелациониот суд – Скопје, и покрај нашите обиди, не успеавме да ја прибавиме.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Се мачеше да фати рипче, поточно – парче живо злато. Јасно, не успеа.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Не успеа да види што се случува. По тешкото бомбардирање, ја најдоа онесвестена...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
И каде најинтимно можете да ја барате судбината ако не во сопственото срце.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
А замисли си што се случило. Не успеал никаде да го пронајде Штабот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Томо, кој беше во пижами, не успеа да ја задржи.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Мислиш дека беше во прашање љубомора а не стравување дека си посетил грд расадник на зарази, ми приговори тогаш можеби со право Катерина, и потоа само додаде: Мило, зар не се обиде самиот да ми докажеш дека сепак не успеала да те искористи таа ороспија?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Сепак во неговите очи има еден влажникав отсјај што уште не успеала да го избрише примиреноста.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Во тој момент заѕвони мобилката на Азра, таа се изви наназад за да го прекине повикот и да го исклучи телефонот, но не успеа, па мораше да стане од креветот, го зеде апаратот и со него отиде во купатилото.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Лиќо (синот на Видан) почна да ја доградува куќата што ја наследи од татка си, а со тоа му го затвори светлото од куќата на Јаким (синот на Блашко); почнаа да се караат, да се расправаат; селаните не успеаја да ги смират, и започнаа од судот да идат комисии, да гледаат, да мерат, да цртаат, да прават записници и судот донесе одлука Лиќо да го сруши изградениот кат со кој му ја затвора светлината на Јаким.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Поради тоа фелдфебелот не успеа да се налути туку само се збуни.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- Бродот на кој војникуваше, -продолжи таа, - потонал, се удрил во некои карпи, а Наума мој, не успеал да го спасат. Се удавил. Одамна се случи тоа.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Меѓутоа, востаниците биле од сите страни опколени од воените сили на Џеладин-бег од Охрид, Али-паша Јанински и Лобуд-паша од Солун.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Се обиде и тој да му напише една од оние прости картички, што се продаваа во нивниот кооперативен сектор. Не успеа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Јас знаев дека Партијата полека но сигурно целосно го обзема, и знаев низ кои фази поминува тој, оти јас тие фази ги имав веќе изминато: трансот при донесувањето на колективните одлуки, силните емоции во толпата, чувството дека припаѓаш на нешто многу силно и важно, дека правиш прометејски чекори за твојот народ; Земанек, поради Партијата не ме виде мене, Луција, жена од крв и месо, како што јас, поради Партијата не успеав да го видам Јан Лудвик.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Понекогаш во трпезаријата на болницата едно до друго јадеа една госпоѓа која си го имаше отруено сопругот, и еден господин по кого жена му замавнала со секира, но не успеала да го погоди.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ете населба, то ест место, каде што христијанската верска догма не успеала сосема да ги надвладее паганството и митологијата, туку приопштувајќи се кон нив и испреплетувајќи се со нив, со нивните обичаи и празнувања се натоврила како со бесцени камења, и историјата, припокривајќи сосе малтер на легенди и преданија, печалела за други, за завојувачите, додека за тукашните ги резервирала страдањата, прогонствата и истребувањето, а заедно со нив правото на бој и правото од сето тоа да разгрнат епски духовни мегдани, кои, во текот на времето, неуките но интелегентни души на жителите на Потковицата ќе ги преобратат во фактичка своја историја и врз неа ќе прикрепат една колку рурална толку здрава и чиста егзистенција, која, пак, несполуките и поразите, кои се јавуваат како негација на сѐ живо и движно, ќе ги извиши на рамништето на својата вера во опстанокот и тука ќе ги озакони како судбински збиднувања во човековото битисување во овие краишта.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Сега че дојдат нејзините гардисти и ќе не префлат преку рекава.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
И тогаш топовите и минофрлачите го дотолчуваат тоа што не успеаја да го столчат авионите.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)