нека (чест.) - страда (гл.)

Само знам дека е така, дека некаде преминувам мост во истиот миг (но не знам дали е истиот миг) во кој момчето на Ривасови го прифаќа чајот и си го мести најдобриот израз на кретен.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Така ѝ треба – си мислев – згрешила, нека страда сега.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
„Нека страда и перницата штом се нафатила да нѐ обеспокојува!“
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
- Те прашав нешто, одговори ми – повтори мајка ми. – Сакам да разговараме.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Како да правам преврска за сѐ уште неповреден војник и чувствувам дека ми годи што му олеснува претходно, однапред. Нека страда.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
И го потерале Мирчета да го праша зошто не јаде, да не е нешто болен, вели, и Мирче го прашал, а Бугаринот рекол: ״Секое англиско јадење за мене е отров, и додека Бугарија страда и јас нека страдам.“
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)