Јас морам да заминам. Ако останам жив, моја си! Ако загинам, нека ти е простено…
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
- Ау, дворската дама сакала вино со еполета, то ест со етикета. Нека ти биде, знаеш каде се парите.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Да, добро е, нека ти напише мајка ти оправдание.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Навистина, си изгледам буденброковски во сивото, сомотско куќно палто на татко ми, готов да го отпочнам разоткривањето на возбудливите моменти од семејната хроника, поткрепени со пожолтените фотографии, преполнети полици на библиотеката, заладеното вино во посребрените чаши: Убиството на прадедото Хаџи-Васков, прикажано во вечерашнава верзија со посебен нагласок на величествениот предсмртен гест кон атентаторот, - „Нека ти е простум, синко, ни самиот не знаеш што правиш“, ја тера Ева III, да ме стисне за рацете, а штом минувам на единствената љубовна приказна за Ѓорѓи, непокорниот син на Прокопија и српската учителка, мојата ноќна посетителка, сѐ уште цврсто држејќи ме за рацете, клекнува пред фотелјата и оддолу, ги впива секој збор во ширум отворените очи.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Ех, што е така, сега можам да ти честитам свршувачката. Ајде,нека ти е со среќа! Твој касмет била.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
А ти, ела малку по мене“, и Башмајсторот замина покроце кон бараката, зборувајќи како за себе: „Си нашол работа, аирлија нека ти е, само мене ми е страв да не би да биде ова сѐ што ќе ѝ однесеме на мајка ти“, а оној едно време гледаше по Башмајсторот, се подвоуми, Башмајсторот ниеднаш не се обѕрна да види доаѓа ли овој по него, чекореше спокојно, и најпосле оној замина кон бараките.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
- Прости ми, татко! Прости ми, мајко! Ако нешто сум ви згрешила. - нежно им ги целиваше рацете на своите родители. - Простено нека ти е чедо и од нас и од бога!
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
А за крај, откако стариот младоженец на мелодијата „Секс бомб“ ќе игра како Пинк Пантер околу старата млада, седната на столче на средина на подиумот со прекрстени нозе и обесени бутинки обидувајќи се со вештачката вилица да ми ја слече жертерката, јас ќе спремам стриптиз, како Ким Бесинџер од „9 и пол недели“, и, на песната „Нека ти остане само шеширчето“, ќе ги збеснам сите! Ете, така ќе биде!
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
- Нека ти се живи, вели Витомир. - И твоите нека се живи, велам јас.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Нека ти е простено, велам, ама ти не ме остави, туку господ.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Немој мори, Велико, немој сестрице, ми вели, што е тоа што работиш, вели, зар и ти треба да се отепаш, вели, нека ти се живи другите, вели, имаш и други деца за гледање, вели, зар сакаш сираци да ги оставиш, вели. И плаче. Се засркнува од солзите. 62
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Нека ти е простено, велам, едно видување, цел живот ми поврати.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Не знам што да направам за да ти помогнам, му велам јас на Мирчета, да појдеме кај Маса Ќулумоска, му велам, може таа знае некој маривет. Нека ти закуша, го наговорувам...
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Треба, треба... Ти имаш со што да ораш. Коњчето нека ти е живо.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
„Алал нека ти е, ти си некој аклија каур! Ама, анасана, како мислиш да ја ѕидаш џамијата?“
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
„Господ нека ти е на помош„, пак сожаливо се прекрсти игуманијата и влезе во конакот.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Оди, нека ти го даде Симка големиот тефтер. (Стојче истрчува, а Јордан го прибира ковчежето).
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Доста му намигна на Илка да се согласи и овој рече два-три збора: — Море, ами нека ти е жива, брату, лели си кандисал да си земаш беља на глава.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Нека ти се живи зетот и снаата, да се повалиш со ниј!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И кога Митра со претворена насмевка ѝ одговори „мори чупе е, чупе, невесто Досто; токо, нека ти е живо, ако е чупе!“
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Подобро нека ти го гледаат срамот одошто да крадеш, зашто во куќа каде се краде, - напредок нема!
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Тогаш дедо Геро му смислил: „Добро, штом сакаш смешка, смешка ќе ти кажам, туку дај да седнеме да ручаме, па нека ти биде“.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Нека ти ја пресече главата...
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
СПИРО: А, Анастасијо, Анастасијо, нека ти е алал лебот што го јадеш во оваа куќа и уште од малечка името што го носиш: измеќарка на чорбаџи Теодос!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ТЕОДОС: Ѓаволот нека ти то носи: ќе те чекам...
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
НАЦА: Доста, бре, папагал!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
СИМОН: Не смее. (На Вера) Да не си фатила пегла со рака. (На Стево.) Викни си ја Лиле нека ти пегла.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
ДИМИТРИЈА: Роди си ќерка па нека ти помага.
(Вера подголтнува. Димитрија јаде. Тишина. Пауза. Влегува Симон. Пијан.)
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Сега фрли ја на полица, на таван, вели, кај сакаш сега фрли ја, нека ти ја јадат глувци, вели, нека ти ја дупат молци, нека ти фаќа пајажина!
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Јас читам гласно: Патнику жеден, богат или беден, оваа вода, чиста е, се пие, напиј се, на здравје нека ти е Мирчо од с. Брегово.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)