За денешниот хрватски интелектуалец да стигне до рангот на народен мудрец, национален интелектуален месија не му е потребно ништо друго освен претходно да не се ни обидел да стане граѓанин, во онаа апстрактна еднаквост со сите граѓани на државата, без оглед на професијата и формалното образование.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Една цигара фрлена на подот. Претседателот не се ни обиде да го отвори прозорецот. Трошено стакло, џгром.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Необичната риба од оној ден кога се најде во торбата на дедо Гога никогаш веќе не се ни обиде да скокне над водата.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Не се ни обиде да ме потпрашува.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Ми се причини дека не само што не се зачуди туку и ми поверува.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Затоа Тоде и неговите не се ни обидоа да ја обноват старата господарска зграда, туку си подигнаа други две, помали и модерни, во ливадчето зад некогашниот свињарник, во она што служеше порано за излачување на добиточниот подмладок.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Не се ни обиде тоа да го претвори во дијалог со неа.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)