Толе му појде на Аќифа, којшто стоеше меѓу жените, и без да проговори ни збор, го фати за затилок од широката флока и го извади од танецот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Тапиот поглед на Рада беше закован во една точка. Немаше ни зборови ни солзи.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
За целото време Ѓорѓе не прозборе ни збор. Погледот му беше закован на полуотвореното деколте на Рада.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Од денес повеќе ни збор на оваа тема. Книгата останува затворена.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Рада веќе не рече ни збор. Двете писма ги стави во тајните внатрешни џебови на својот планинарски ранец.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Морам да признаам дека ни збор не разбрав од ставовите и аргументите на Биловата весела религиозна менажерија.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Вие не сакавте ни збор да чуете од мене И сите туѓи раце оставени врз моето тело. Им ги поверивте на своите остри коси. И ги продадовте за една обична дневница.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Тоа коските наши се сушат, Тоа зад нас нема никого и ништо - Ни поштук – ни збор!
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Тогаш стариот му го пружил пликот и по адресата тој го довел тука кај нив. Стариот ни збор не изустил.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
ЕВДОКИЈА: Џабе Мане. Не ти верувам ни збор.
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
СЕЛАНЕЦОТ: Арно, арно, така вели и поп Китан. Само тој вели: „Што дава десницата...“
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
АРСО: (Го бутка благо.) Арно ќе биде! Само никому ни збор!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Двајцата другари од страв не можеа да кажат ни збор.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Плахо се приближи до столчето и седна на крај, не осмелувајќи се да рече ни збор. – Па што има ново? Работата – врви !
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Чекаме и мажите да се кренат, ама тие не пуштаат ни збор, ги нема.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Татко и мајка - ни збор ни приговор, ни залак леб, ни голтка вода - саде молчат загледани накај вратата. Две души каменосани.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Имаше глас на новороденче - пишти танко и грлено, никој ништо не може да разбере, ни збор ни болка.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Старчето се грчеше меѓу нивните нозе и ми личеше на осакатен јазовец.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
За да го замолчи, Горда му ја полнеше устата со крупни залаци и Грдан не стасуваше не само да ги изџвака туку ни збор да прозбори.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Коментарот е фалба за природата, но за луѓето, за Преспани ни збор.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
- Трајче, - му се обрати командирот - можеш да си одиш, а за чичко Анѓелета в село ни збор.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Меѓутоа, тој се враќа, застанува пред Неда, не може да изусти ни збор, но затоа се наведнува, ѝ ги бацува двете раце и излегува. Излегува, немајќи сили да се сврти.)
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Пред да се разделат.) Побрзајте. И... за нашава заедничка тајна - ни збор!
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
ЛУКОВ: (Грубо го прекинува.) Ни збор повеќе.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)