па (чест.) - тој (зам.)

Па тој, и кога не зборува, го загадува воздухот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Па тој никогаш не ме остави сам да пресвирам, да се донакажам, велеше Јоше Свирачот, таман ќе ми се стопли срцето тој снег ќе ти фрли во него.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)