сполај (чест.) - ти (зам.)

— Сполај ти бег, сполај ти. Јас вој Илинден немам ниет да ода на госје.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— А бре сполај ти, чичко, токо којзнае дали и тебе Белоперевци не ќе те врзат ако дојдиме кај тебе.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
При овој одречен одговор од Трајка Арслан го погледна јузбашијата и незабележено ги развлече муцките.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
СОФРЕ: Сполај ти.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Господи, сполај ти на правдината што си ни ја подарил, липав во себе.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Зло предизвикување: „Дојди, земи ни го. На јамкава можат и двајца да висат.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
ДЕВЕРОТ: Сполај ти, бабо Василке (излегува).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Сполај ти Господи! нека чујат и другите наши братја бугари пак може да му се најде крајот да испаднеме на харен пат.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Сета мака, што тргаме овде, ет от проклети Грци, погани фанариотски владици и од разскапаната влашиштина, сполај ти Господи.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Големо сполај ти за главниот и одговорен уредник на ЕГО Симе Алушевски, чија што идеја се псевдонимот Мирко и Славко и насловот на колумната.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Сполај ти, не можеше да најде збор, нешто го стегаше в грло.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
- Ами, утре? се зачуди воденичарот оставајќи ги гранките. - А ќе можеш ли? - Сполај ти.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ударот со токмакот по тилот го фрлил, зазбивтан, крај патот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Најстариот не изустил богохулни зборови откако видел дека не е неговата калеша, а вториот гласно рекол сполај ти Господи за спасението на мојата перачка.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Сполај ти, господе, тој беше среќен, зошто, како, никогаш тоа не го разбрав. Важно беше едно: - Сите не!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Убав свети Ѓорѓија, сполај ти боженце! Ама, зошто да биде баш вака на светов?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Кога муштеријата ќе речеше, сполај ти мајстор Димо, што ме чекаше со плаќањето, или сполај ти ибн Пајко, што не ми земаш фајде, Бошко растеше од среќа како самиот да го рекол тоа.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
„Сполај ти, господе!“ - рече една забрадена жена со бовча и се прекрсти.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Сполај ти ногу и да сте живи, вековити, да се ќердосате, господ некој к'смет да ви даде, и од ваше срце да си исчекате и кршчење, и свадби да направите!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Но, сполај ти, господе, започна тоа да го прави почесто и пред луѓе, и ние си ги гризевме усните, си го гризевме срцето...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
– „Сполај ти, Господи, сполај ти, оти сонцево грее од кај што заоѓа овде!
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
– „Сполај ти, Господи, сполај ти, си рекол сам со себе Силјан, дали на Крушово се наоѓам овде и го гледам нашето поле?
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
– „Сполај ти, Господи, сполај ти, бре стрико, што беше била клетвата лоша, им рекол Силјан, татко ми кажуваше за две пилиња што се кај нас в поле, едното го викаат Сиве, а другото Чуле.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
И за првпат откако е дојден во Прењес на неговото лице само за миг се појави насмевка; му ги разбразди брчките, му ги издолжи усните и врз челото и образите му фрли малку ведрина и згасна како блескотот на светулката што одеднаш се губи во крајпатните грмушки.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Поминаа пет месеци. Од школо ми се врати син ми плаченичкум. Рацете посинати и натечени.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Влегу о манастиро за да го блазосам Госпу и Богородица и Ристос и Света Петка и да му речам сполај ти...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Сполај ти, Кире. А од каде ти е - Војнички.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Еден од шоферите ни кажуваше дека родителите протестираат. Стигнале до Главниот штаб на ДАГ.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Сполај ти, Пандо, ама ништо нема да носам со мене.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Шчо с’лзи истури, шчо плакои стори, шчо рендење...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Сертиот тутун му го спржи јазикот, му го запече грлото.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Кога ја гледам, секогаш ми се чини дека ќе ми се врати синот... а знам дека нема да се врати.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Штом децата ни ги облекоа така, штом ги вратија во бој, кучкините синови решиле да ни го искоренат коренот! - така велеше дедо ми. Така велеа и други.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Остани со здравје и сполај ти. Се прегрнаа.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Бабата се растревожи, ги забирша очите со крајот од шамијата, се сврте кон необичната слика со жена и децата под која гореше малото оганче, се прекрсти три пати и тивко изговори: - Блажена Девице Маријо, сполај ти, и тебе, и на Господа, за сите добрини што ни ги праќате на Земјава.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Потоа му се враќаше на татко ми, велејќи му: - Сполај ти, синко!
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Што правите? - Убајна, - рече Методија. - Сполај ти.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- Како ти се ќерките? - го праша. - Добри се, сполај ти, - рече Коте малку како да е навреден.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)