Особено кога ќе заскитаме во просторот на несаканите недоразбирања.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Некои од нив ќе заскитаа, па други козари ќе му ги донесеа, а Чанга, во знак на благодарност, им читаше нови работи за козите.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Есен е. Во нашиот двор од негде ќе заскита ветерот и ќе ги заниша малку гранките на црешната.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Таква е судбината на се што ќе заскита во виорот на времето.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
За да наѕирнеш во вистината, и на зборувањето како и на водата треба да му го најдеш изворот.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Есен е. Во нашиот двор од негде ќе заскита ветерот и ќе ги заниша малку гранките на црешната.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)