На заканите и принудата ќе одговори тивката решеност на оние кои со векови ги хранеле предците на оние кои сакаат да ги уништат.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Кој ќе го прашаше која е неговата мајка, тој ќе одговореше: - Мојата мајка е земјата македонска.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Не. Ќе одговори со визит-карта. Жената помирливо склопува раце, собира раменици.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
„Ако ве прашам кое од тие две нешта е благо, а кое горчливо, што ќе одговорите“, прашуваше Филозофот. „Дека првото е благо, а второто горчливо“.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
„Ако ве прашам кое нешто е добро, а кое е зло и опасно, што ќе одговорите?“, продолжуваше упорно Филозофот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
А таа навика сигурно му е од војната.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Знам, ако случајно го прашам, зошто на тој начин го обесил ранецот, сигурно ќе одговори дека тешкотиите што ги совладуваме во животот создаваат најтрајни навики.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
И ќе одговорат дека интересите на татковината секогаш се погоре од интересите општонародни и дека последниве се само средство за првите, а не наопаку.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Зар не му мислат Србите оти со успехот на востанието, ако се праша: на кој јазик ќе треба да зборува судијата, да речеме, во Тетово? – автономната влада што ќе биде од „мнозинството“ ќе одговори: на бугарскиот: истото ќе го одговорат и месните жители, зашто во нивните очи Бугарите, а не Србите излегоа херои.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ќе одговорат нашите: зашто Турција и Европа не сакаат сериозно реформи.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Но на тие иронии еве со што јас ќе одговорам: Не е вистина кажувањето дека не ќе излезе ништо од усилбите на Русија и Австро-Унгарија да се уредат работите во Македонија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Знаеше дека порано или подоцна ќе одговори на О'Брајановата покана.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Секој друг на земјината топка веднаш ќе одговореше дека ја издал Џулија.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ако, пак, некој рече дека не ги донаправил добро, бидејќи и сега се доправаат, и на тоа ќе одговориме: „Исто така и грчките многу пати се поправани од Ахила и Симаха, а потоа и од мнозина други.
„За буквите“
од Црноризец Храбар
(1754)
До мене ќе допреше нејзиниот глас преку меѓусобното радио: „Почувствува ли?“ А јас ќе одговорев: „Да, тоа беше тој.“
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Таа ќе го положи бебето на меката плевел.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Знаеш, ми личи на некој чуден предзнак?“
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Ќе ти го видам знаменцето и ќе одговорам.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Ако треба да одиш во тоалет, крени го знаменцето, земи си ја чантата и не оставај ја на подот во WC-то зашто кртот не презема одговорност за изгубени или откраднати работи.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Третото копче ти ја разоткриваше чипканата набабреност на прслучето и јас си ја лизгав раката низ дезенираната мрежа напипувајќи ја цврстината на твојата пупка која ми се креваше кон прстите, но ти малку ќе се повлечеше и во позадината на забрзаниот ти здив твојот бакнеж се оддалечуваше и јас почнував посилно да те бакнувам обидувајќи се да те намамам да се вратиш од каде и да беше и конечно, држејќи те како да бев само пријател утешник, те прашував, „што си мислиш?“ иако, се разбира, знаев што ќе одговориш.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Не може девојчињата да се расшетуваат низ редовите во потрага по кртот.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
„Не можам, го хранам бебето,“ ќе одговори таа.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
На тој начин, ако нешто фали или нешто е разредено некаде во близината, ќе го обвинуваме духот на Бетси Рос, ми вели тој, и сите машини за шиење ги има опремено со знаменца.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
„Остави го за секунда,“ тој ќе рече. „Ова мора да го видиш.“
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
„Не сакам да мислам на неа но не можам поинаку.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
На моменти дури сериозно ме прашуваше што ќе одговорам ако ме праша.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)