Проклет да бидам, ќе онеме, така рече стриче Силе Николоски.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
- И окуражен од смеата, што ја предизвикаа неговите зборови кај другите, продолжи со истиот тон да му се подбива: - Врзи си го јазикот, зарем отиде, ќе онемиш...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
„Пеј и ти“, му велат, „зошто молчиш; ќе онемиш во самотијава...“
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Ако понекој случај пак остане жив, ќе биде слеп, можеби глув, а ти гарантирам со глава дека ќе онеме!
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)