ќе (чест.) - прави (гл.)

Вака, ако и ние со тебе не почниме, пак ќе си седат агачковци, пак ќе си јадат, пиат и маскарлаци ќе прават, а рајата, не ошче петстотини, ами и ошче илјада години ќе си робува. Не е ли така?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- Мене татко ми и мајка ми ќе ме убијат што не сум вратена дома – додаде Мила.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
На тие што првпат започнуваа да се судат, за да ги ослободи од непријатно чувство што ќе одат по судови, им велеше: „А што ќе правиш... Така е создаден светот... преку делби...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Што ќе правам сега без џипот, а?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Ти, ми вели, само ќе надгледуваш и само флериња ќе режеш, џувки ќе правиш.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Што ќе правиш кога ќе стасаме дома? - Ништо.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
„А ти, стрико, што ќе правиш со војничкава облека?“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
— Ами, шо ќе правиш, невесто, со волку вапцано? — пак праша Митра.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
- Што ќе правам јас со него, велам, мене ништо не ми кажува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Од обични јагули, херои ќе прави!
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Ќе прават задруги, вели, а за да направат нешто треба и да земат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Туку што ќе правиш? Изгледа Македонија далеку е од нас..
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
- А, е што така, што ќе правиш таму!?
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Нозете ни се досегаат, ама си ги собираш, што ќе правиш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Пред да експлодираат кокичињата Се лизнав и паднав и станав и со лопата го фрлав снегот преку рамото на улицата* тркалото шлајфуваше* во машината за перење алишта се цедеше потта од мишките на улицата и смрдеата од устата на ѓубреџиската кола чие тркало шлајфуваше во длабокиот снег* децата дојдоа со везени пиперки и со друг зарзават и со тенџере и со метла небаре ќе прават вештерка а не***
„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)
Ами сега што ќе прави Зоки? Ги нема веќе колачињата!
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Од шајаците ќе прави гаќи за машките, од клашните — гуни и сакми, а од козината — покрови за ергените во кои ќе спијат првната вечер со невестите.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
„Ќе му однесам“, рече Марко, „само кажи му под сто кила не давам“. „Е, ебаго. Што ќе прави со сто кила?“
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
ИЛИЈА: (го прекинува). А ако ја однесев право дома, тогаш што ќе правеше?
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
КУРТА: Ќе правиме некогаш муабет. Инаку, ме тангираш во фундамент.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
„Побрзо да ни оздравиш. Што ќе правиме без тебе? Нели си ни водач...“ реков.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
- Што ќе правиш? Каде ќе заталкаш?
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
— Е, така! Јас наумив да правам еден себап на вашиот куќа и ќе правам.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Црква ќе прајте. Да прајте, џанам, ама со ум.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Во таа политичка неизвесност, Донован на бугарскиот министер му го поставил прашањето "што ќе прави Бугарија".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Сега ти ќе правиш како ќе правиш ама барем еднаш ќе легнеш в постела со мажот пред да замине.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
И јас видов, невидов, зедов да куцам. Што ќе правиш, нема друго чаре. Куцам и плачам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
-И, јас што да правам? -Под маса ќе му даваш, ете, тоа ќе правиш.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Дисциплинирани и јуначишта. Чуда ќе правиме...“ Џеронимо важно се изнакашла и пак не рече ништо.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Што знаеш што бидува! Адет е адет. Така рекле старите, така ќе прават и малите.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Што ќе правиш цело лето?
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
БОРИС: Што ќе правиме? СОЊА: Со што?
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Нашите дедовци наречувајќи се Бугари и не мислеле оти ние ќе правиме од тоа име капитал за да се најадеме, да се напиеме и да се облечеме со него.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Впрочем на ваков начин размислував само откако ќе си го поставев она неискусно а сепак исполнето до врв со болка прашање: Што ќе правам ако некогаш ја заварам празна собата?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Долу, во Струмичко поле. - А што ќе правиш таму? – повторно праша Мече.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
66 „Тоа е еден дел од причината зошто.“ „Па“, рече тој станувајќи, “што ќе правиме ние? Ќе ги измиеме ли садовите?“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Господару, вели Васил, сака да рече Знам што ќе правиш но некако решително и во исто време и молјќи вели.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ама сега со џинот што ќе прави!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Кога директорите дознаваат дека извршителот ќе прави попис и проценка на имот и заплена на движни ствари (res mobiles) како извршно средство, конечно ја 276 исплаќаат севкупната сума што ѝ ја должат по сите основи – како за главното, така и за споредните побарувања. ***
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Затоа што таквите ликови не остваруваат дејство, туку изведуваат претходно утврдена и напишана улога, тие ја немаат, и при сета своја виртуозност (и мускулатура, барем во случајот со танчерите) мажествената достоинственост на спортските ѕвезди или на политичарите од едниот или од другиот род, кои на почетокот од играта не знаат точно што ќе прават со телата и како ќе се однесуваат во текот на дејството што ќе уследи.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Баба Марга денес зелниче ќе прави, да сме сите весели, убави и здрави.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Што ќе прават сега со мене, си мислам, ама немам страв.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А кога ќе падне мрак и на небо ќе изгрее полна месечина, ќе се перпелкаме во покосената трева и ќе правиме деца.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Нам, на децата, ама и на возрасните ни беше чудно и следевме што ќе прави попот.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
По некое време, се појавија неколкумина од штабот на дивизијата.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
— Море зло, кој ќе прави зло на царски човек, туку пак реков да не излезе наопаку разбрано.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
ФЕЗЛИЕВ: (Се врти.) Ќе правиш она што ти го порачал Иванов.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
- Ако ти ја укинат, што ќе правиш? - Ќе се вратам дома.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
- Што ќе правиме? До кога вака ќе останеме скриени во грмушките? – шепна Снеже.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Повеќе би се радувал ако чичко ми, кој беше учител негде во далечната Србија, ми донесеше грст бонбони или вистинска гумена топка, ако ми подареше било што, само не онаа книга со која не знаев што ќе правам.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Тоа, значајно е, не подразбира родова неволја за дивите, за балерините и за глумиците.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тиа повелаат, ние ќе го ведиме грбот, шо ќе правиме.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
КАЈМАКАМОТ: (На Ангеле) Ти си уште овде? Кога ќе правиш приредба?
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Тики: Мислам дека е најодвратен! (Беки погоден силно грокнува и отрчува во аголот) Што ќе правиш со нив?
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
- Сепак, – продолжив јас, – колку време јаваш секое утро? – Само ова утро, – рече тој. – Ја зборуваш ли вистината? – реков јас. – Се разбира дека не, – рече тој, – но. ако нѐ откријат, тоа ќе треба да го речеш.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Што ќе правиш: откако ќе паднеш, ќе видиш колку си бил на високо.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ова утро, кога Сукаловци ќе прават крштење, дедот поп ќе служи литургија. Затоа и тој, како Митра и Доста, стана уште в зори.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
- Овие смислиле нешто неубаво - помислив и се исплашив.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
И што ќе правам сега, мори златна, со овие пилци околу мене? како ќе ги исчувам додека не ми ги побараат назад?
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Така Толе ја зголеми својата арамиска чета уште со еден другар.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Не знам што ќе правев, вели Никифор, ако те стрелаа во Костур?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Само пет души! Ами другите, кај ќе одат другите? Што ќе прават тие?!
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Мирис убав се разнесе, во нашата соба, јас ќе правам колачи, до старосна доба!
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Овој во кратко ја разбра работата од Толета и наполно ја одобри.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ама што ќе правиш, тој сега стопан, јас, како што знаеше, со цела фамилија момок кај него. - И пандур, - рече Коте.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Високопреосвештениот заслужува секаква почест”.  Високопреосвештениот беше митрополитот Хрисостом, епископот на Закинтос кој се враќаше од интернацијата во Атина на која, пред речиси девет месеци, присилно го испратија италијанските окупациони власти.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
III Или пак елате Објалџии опинчари рибари Брсјаци Мијаци Елате По сите ориди и по сите преспи Да тргнеме Да се изброиме Малку ли сме Многу ли сме Ќе правиме царство Да видиме колку векови ќе царуваме Кој ќе ни биде цар Кој Бог И шпиун кој ќе ни биде, Елате Да се изброиме!
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Што ќе правиме сега? Кој сака нека се тепа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Што ќе правиме за вечера? Дома или ќе излегуваме?“
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Ама што ќе правиш, секое фаќање и ќе се наспичиш.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ама што ќе правиш. Пишано.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
СЕЛАНЕЦОТ: Ами што ќе и правиш? Свињата е за колење.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
А знаеш јас што ќе правам? Бесрамно ќе те гледам. Сакам да си допуштиме...“
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
„Што ќе правиш, златна Митро", си велеше со умот кога одеше во земникот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Затоа зачека, а Адем продолжи: — Е, жими вера, јас дојдов да видам вас, ама нели намнисавте за овој работа, еве да кажам пред сите оти ќе правам тој себап.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Што ќе правам после тоа јас така зацрнета.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Шо ќе прават, како ќе пустат, еден господ да му е напомош!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Останува да одлучиш. Дали се враќаш назад од кај што дојде или ќе правиш ризичен скок за да стапнеш на другата страна.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Да остане и без покривач над глава?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- Не знам што ќе правам без тебе, ми рече, кога ќе ми текне дека утре ќе си одиш ми паѓа тешко.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Што ќе правам ако имам плунка на забите или ако случајно ѝ ја потфатам устата со забот?
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Шо ќе правиш ти овде сама како утка!?
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Кулминација на реметењето на домашниот мир настанува кога комшијата што живее преку две улици, ќе ти заѕвони на врата за да те праша дали имаш нешто против што у субота ќе прави мало журченце.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
ги гледаше Висар на широкиот пат крај езерото испоседнати Ѓупците со разни бакарни садови што ги поправаа, калаисуваа и продаваа, ги гледаше како одат по куќите и бараат нешто за јадење, тропаат по вратите, а луѓето им викаа: „Сиктер, никогаш вас човек не може да ве нахрани; и кога Ѓуптинот го поставиле за цар, тој прашал: А што ќе правам за леб...“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Наутро дневна доза со лоза клиники полни, болни од цироза младо и старо со крвави очи шпирит на пазар уште се точи Господе чувај и носи во рај спаси земја од хоштаплерај и сиот шлајм дегенериран народот твој од вести фрустриран Чувај од вртешки транзициони новинарски гниди и мегафони чувај од подли странски емисари оган да ги изгори блудниците стари Повторно избори и плукачка кампања здодевни флоскули, демагошки срања реформи нови демек ќе прават со локум и кафе гласови да ќарат
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Добро, секој има право на свој избор. м Како ќе биде овде за десет години, Дејан?
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
„Не мачи се...“ ѝ велеа. Но таа со шепот одвраќаше: „Ако... дури ми мрдаат прстиве ќе правам за кога ќе ме нема - во нив да ме барате...“
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
— А ти мене сакаш да туркаш од конакот, да седниш ти на мојот место.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И си кажуваме што ќе правиме дома. Кога ќе се вратиме, ако се вратиме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Што ќе правам сега? Да го разбудам, белќим е уште рано.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Но кога работи ѓаволот – што ќе прави господ – вели народната поговорка.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
А и што ќе правиш сама во ова колнато време.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Ме остави, предвреме ме остави и си замина. Што ќе правам овде сама?
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ошче не ми е собрана седбичката, ете и на страгата ме викнаа вие дни, да си го зема тоа млекцето. A ти оди со здравје и погледај некоа и за мене, ако е и постара — пак на шака ја тера Трајко, ама му жежи столот и само што не подрипнува кога Арслан го кани.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Пак ги свикал дворските старешини на советување што ќе прават сега.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Што ќе правам ако го изеде?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Јас што ќе правам? - се јави Мира.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Ами, што ќе правиме ние вака, велиме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кога сѐ беше подготвено за тргнување на пат, баба толку се нажали што очите ѝ се насолзија. „А што ќе прави малечково без мене? Како ќе се снаоѓа?“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Христос одговорил: - Оној е на кого Јас ќе му подадам залак - и му го подал на Јуда Искариотски и му рекол: - Што ќе правиш, прави го побргу!
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Туку, што ќе правиш, домаќин ти е... И тоа ти го нарекле наречниците.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Како на кучка ми излегол јазикот, ама што ќе правиш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Што ќе правиме сега? - очајно ги закрши прстите мајката.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
ме нацрпува и ме крева в раце Горачинов и ко невеста ме внесува во кабината, да не сум ти тешка, му велам, чевлите ти се тешки, ми вели Горачинов, тоа е најтешкото на тебе, ми вели, а пред вратата аплаудираат и Силјан Лилјаков и Филип Хаџиевски и Ристо Коларов и Лазор Рогожаров, што ќе правиме ако нѐ разделат, му велам на Горачинов, ништо, вели тој, в затвор не можам да те изневерам, а на бесилка уште помалку, ми вели и ме легнува на креветот, којзнае дали ќе ме сакаш после, му велам, којзнае дали ќе можеш да ме сакаш,
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И што ќе правиш ти по десет години?
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Ако остане меѓу борците, голема штета ќе прави...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Та со што ќе пречека сватовштини? Со што ќе прави свадба?
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Му требаше половина час за да го најде коњот и да го врати. – Добро, – рече тој, – скокај. – Цел свет сега се буди. – Што ќе правиме, – реков јас. – Или ќе го вратиме, – рече тој, – или ќе го скриеме до утре наутро.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
На глава круна ќе ставам и акробации чудни ќе правам... Не, не, не, извикаа дечињата...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
— Прави што ќе правиш, вели, не заборавај го детето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Робовите се размислиле, но и се уплашиле.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Уште една паралела со историјата на Србија: да беше Србија незадоволна од својата судбина во државата на Немањиќевците, таа ќе правеше обид да се ослободи и да им се спротивстави ним со стремежот да се присоедини кон Бугарија; но обидот ќе беше направен и ќе доведеше до саканите резултати само ако дозволуваа историските околности; но последниве не го дозволија тоа и Србија се помири со околностите и беше загубена за Бугарија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Многу непознато и ново чувство. што ќе правам, сѐ се испреврте...
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Што ќе правите? Со гола рака се фаќа ли змија? Или со глава се турка ли ѕид?...
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
А потоа не знам што ќе правам.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
И, после... не ми се виа овчари мене момци.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Што ќе правиш: женска сила за на носила. Фатен си, сакат си, нема бегање.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ама што ќе правиш: ти ги фатил камен нозете и не можеш ни угоре, ни удолу.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Да видам мојот раја пред очите, после што ќе правам правам, моја работа. Co тие зборови Трајко се раздели со Арслана и распрати гласници по сите колиби да се прибере народот за да се спаси селото.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Пишпирик како да се зачуди: - Што ќе правам со сонцето?
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Томето мораше да смисли што ќе прави. Требаше да отсуствува од дома барем цели 2 часа.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Ама што ќе правиш: понекогаш сакаш и лагата да е вистина.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Е, море, ќе а наметниш, шо ќе правиш.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Под усвитен товар Капнати че збиваат.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Ама што ќе се снајдам кога јас еве лежам во својот мртовечки сандак под земјат и сега останува да дојдат тие претставниците на оној свет, на Бога или на подземјето и да прават што ќе прават со мене.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
- Во тој миг го сврте клучот, префрли во втора брзина и, штотуку забрмче моторот, тој исклучи. – Ама, реков, другари побрзо.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Го потклепа палечникот, и сам проговори некој и друг збор со Стевана и виде дека Стеван се гордее со своето Кате дека служи кај бегот и оти тој ја има таа „висока чест“ прв да разбира што мисли бегот и што ќе прави.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ќе чекаме да ни текне што ќе правиме та децава да си одат дома.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Кај се тие возила, стопанкина му? (Во која мајчина ќе одите: знаете ли вие каде е Албанија?) Па што ќе правиме сега? (Почекајте да видиме, да се избистри...) Ај, нека се избистри, ја потпира Трајан изврзаната рака на колениците.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Тики му пали, а потоа се наведнува, зема едно каменче и го гаѓа Беки.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
А јас? Што ќе правам јас сам? Си мислела ли ти за тоа кога си правела така?
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Си одиме и кој како ќе нѐ види ќе праша: - Аирлија, Јоне, што правите во Дрмине, што ќе правите?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Некои киберпанкери сонуваат за тоа (барем засега) да направат хаос во тие системи. Можеби токму сега минуваат низ огромниот налет на младешко разочарување? „Никогаш не сум имал илузии”, одбива Св. Витус. „Не сум можел да си го дозволам тој луксуз. Денес доаѓа време во кое растејќи се соочуваш со прашањето: Што ќе правам со својот живот?
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
- Добро, ами што ќе правиш ако ти рече дека не е од Македонија?
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
И по многу такви измачувања и кршења, со еден извик збриша секаква помисла на неа: „Зарем будала ќе прави од мене!“
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
10. Јас не знам каде ми е некогашната а каде идната куќа, не знам има ли покрив над мојата глава, незнам каде со своето детство, со своите потекла, со своите јазици, не знам каде со својот хрватски, а каде со српскиот, словенскиот, и каде со македонскиот, не знам каде со српот и чеканот, каде со стариот и каде со новиот грб, каде со жолтата ѕвезда, не знам каде со мртвите, ни каде со живите, што ќе правам со минатото и што со иднината ... не знам.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
— Ете шо ќе правиме: ти вечер ќе си одиш дома и утре в зори те чекаме на Маргара, кај чешмичето, со некој и друг сомун леб.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Самата си одбрав што ќе правам.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Таа немаше влезено во турска куќа и не знаеше како изгледаат тие, но беше слушала од постари жени, та се присети каде се наоѓа. толку повеќе што веќе се освести и си ја претстави целата слика од пленувањето. – Во турска куќа сум, се гледа – си рече во себе и тешко се натажи. – Што ли ќе прават сега со мене?
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Јас тебе ќе правам еден добро како ти што служи мене четири години.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Господин Гроздановски, не тргнувајќи го погледот од кучето со кое како меѓусебно да се прашуваа што ќе прават откако веќе се сретнале, рече: „Ова ли е најденчето?“
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Јоше млад и послушен ќе крши, што ќе прави, а татко ќе пие вино и ќе џвака ореви, ќе меле.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Што ќе правиш? - праша Денко.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Му кажуваа дека е тука и Добра, сестрата на Пелагија, со малечката, мајката на Ангелина, Тина Гледачката, која сѐ уште е избегана малку... оти видела цела чета глувци како излегуваат од нивната бишка, а за Ангелина, велеа, не знаеме ништо, само се надеваа дека и таа ќе приправи, што ќе прави ваму сама, телото се исушува како слива и после оти саде коска ја фрлаат.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Ова е вдовец и вдовица! Ако сака господ да им даде челад и да дочекаат — тогаш ќе прават свадба десетпати поголема од двете негови што беа.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Нешто ќе даваш напред; нешто кога ќе правам стока, а нешто и ќе причекам. Не клават никој мене жар на мевот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Убаво сте ја свршиле, џанум! Мошне убаво! Токму тоа и се бараше од вас да ја растурите Организацијата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
БОРИС: И што ќе правиш со тетка ти во Америка?
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Што има да правиме! Ќе видиме тие што ќе прават и што ќе сакаат.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Што велиш, ќе правиш мене дружина или да викам Мисирлијата?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Залипа: - Што ќе правам сега без татко...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Ете, на Градешница слабо кој ќе оде на госје; гледам повеќе селани каде се иставаат од селото по колибите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
А Илко Сукалов и Доста Рожденката годинава ќе прават две.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Вие, кај ќе одите, шо ќе правете, ќе гледате да си најдите по некое пусатче. Пушка, пишчолче, чифте, тек. Колку поздраво — толку поарно.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Пооди тој автобусот така што пооди и слушам тој агентот свика: „Стоп!“. Претрес и преглед ќе прави.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Таа ми забрануваше да ја сакам, ми забрануваше „јас“ да бидам „јас“ и јас да решавам што ќе сакам и што ќе правам; со тоа, таа ме лишуваше од себеси самиот, како што се прави тоа кога човек се става во затвор, па му се одзема правото да биде она што по професија е, да биде сопруг на својата жена или татко на своите деца, да биде пушач, па му се одземаат запалката, цигарите, сликите од семејството, паричникот, врвките, каишот; тоа беше чиста политика, идеолошки терор од прв ред: да не му дозволиш на човека да биде она што е!
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
- После ќе видам што ќе правам, ако имам време - рече, па се качи во плевната, не гледајќи како и колку, почна да фрла царевиње за говедата и сено за овците.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Ако има снег, ќе се санкаме и ќе правиме голем Снешко.“ „Согласни! Супер!“ прифатија сите.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Се думам што ќе правам со детето, а умот никако да ми погоди.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Што ќе правиш овдека, му велам, сакаш туѓи црви да те јадат?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Уф, сестро Кево, се зазборувавме, а не е време. Оваа работа треба денес да ја свршиме.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Тоа веќе, стрико, оти е така како што кажавте, така си е, и не инаку, туку јас сиромав, како ќе правам за дома да си одам?
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Да можеше да им каже ќе им се заблагодараше, затоа што таа толку многу сакаше да умре.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Коледе, Божиќ и Василица си ги правевме секоја година, ама таа година имаше нешто посебно во подготовките: родителите нешто ќе прават, нешто во врска со новата црква и со училиштето, па ќе се соберат сите, а нам децата веќе ни имаа порачано да собереме дрва повеќе од кога и да е порано.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Избегнувајќи го директниот одговор, бугарскиот министер за надворешни работи започнал да ги изнесува проблемите со кои се соочувала Бугарија „за повторно добивање на својата независност“, со што го свртел разговорот на сосема друга тема.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
- Што ќе правиме сега? - прашав како некое мало беспомошно дете.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ја локумот, бре едепс'з, за кого носиш. Толку ќе правиш будала нас Турците?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
А(воздивнувајќи): Се плашам можеби да не е веќе предоцна да се вратам на правиот пат; ќе правам сигурно уште многу грешки во мојата потрага по вистината.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Кога коњот пцовиса, Дукле офна: - Ах, што ќе правиме... Ни отиде коњот...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Пееше пајакот со златна глава. Неговата песна гласно ја повторив и додадов: Слободата, Пајо, ни мавта со рака...
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Прави што ќе правиш, вака повеќе не се живее“.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Седнав на едно мало столче и некако се возбудив: двајца уметници, еден од една страна, а другиот од друга страна ме набљудуваа нападно, нешто цртаа без да ми најават што ќе прават.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
„И, прави што ќе правиш, тоа плинот така не можеш да го возиш.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
- Ама ние не пиеме вода. Што ќе правиме сега? - Ние не трпиме вода ни во чевли - почна да попушта домаќинот, готов и да се пошегува.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Ако го втасаш, не да го лажиш та после „ќе гледаме, ќе правиме".
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Аман, ми вели, прави како ќе правиш, ама една кожа од куче ќе ми дадеш.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Во плевната растуривме малку слама и фрливме едно старо ложниче одозгора. И тука легнав, се расчепатив, со проштение. Студи, ама што ќе правиш: си се нашол.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Требаше да смислам што ќе правам понатаму со животот.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
„Мама ме прати, ако имаш две јајца на заем да ми дадеш, дека торта ќе прави“, како по правило ти снемува баш тогаш, а самопослугата ти е далеку по жешкото да го праќаш детето... мозокот ќе му изгори.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Да ви кажам право јас ќе правам така, како што ќе ми рече мајка ми.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Во првиот момент се осети потчинет, ограничен во своето самовластие, но веднаш се успокои, и како да му се симна некаков товар од грбот, па му вели на Стојчета: — Шо има ново? Шо ќе правиме сега?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Вистина ќе го убиеме и Луман без јатак помалку зулуми ќе прави, ама затоа друго лошо ќе сториме: синовите и внуците ќе сакаат да одмаздат за него.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Прај што ќе правиш, зашто и сега можат да дојдат.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Добро вели момата, си мисли Роса, да дочекаме да осамни нов ден, да видиме каде сме и што ќе правиме понатаму.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Само се мислам, да не беше сестра ми да ми остави секое утро по стотче, што ќе правев!?
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Затоа јас бев за кралчето Петар, да се врати работата на старо па после ќе видиме што ќе правиме.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
МАЛИОТ: Не ги знаеш ти нив!
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
- Ќе зеам трособен стан на Сталинова. - Ќе се удомам. - Ќе праам 3 деца човече.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Што ќе правиш: живот мила.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе прифатам сѐ што ќе правите, ќе одам каде ќе одите, но ќе ми дозволите за крај да ви ги покажам уште Теразие и Калемегдан.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Нашето присуство само ќе ги дразни Турците, та поголеми зулуми ќе прават.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Татко ми вели дека ќе оди во спалната малку да дремне, а брат ми повторно ги обува патиките, се разбира без одврзување, туку ги нагазува, токму така како што татко ми да го види веднаш би му свикал, и оди надвор: - Само да знам – довикува од вратата – ќе правиш денес колач или воопшто да не се надевам?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Што ќе прават. Мораат да издржат, инаку... слушнаа кадијата што рече: Кој ќе застане на патот, сејмените да му ја однесат главата на падишахот.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Мислеше на езерото, на капењето без сапуница, а најмногу мислеше на тоа дека ќе прави сѐ што ќе посака.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
„Тебе како да ти се потпалени крилцата?... Што ќе правиш кога ќе ти прегорат?...
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Слушам од тебе — од мене оти најсна ќе правеле тиа неранимајковци некој бунт, ама кога и каде, право да ви кажа и мене не ми кажуат.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Ама и он гледа оти го чекаме со душа, сполај му, та ќе дава, шо ќе прави!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ќе се изукаат и ќе се опулат нагоре дали иде ручекот и до кај дошло сонцето. И јас што ќе правам, нема да се тепам, си го терам редот пред себе.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И во едната и во другата што ќе прави?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
- Обврски, шо ќе праиш - се правдаше Трпе.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Таа на старост се мачи, ги израсна децата како арслани и еднаш во својот живот ќе прави радост и ќе ја прави сите да ја видат, некои да ѝ заблазат, други да ја оговараат.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Исто и мајката и таткото, но откако маман си ја скршила ногата татко ѝ немал толку време да ѝ пишува.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Латици од облеката ни останале запнати по трњето, чавките ќе прават седела од косите наши.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Погледна преку река, а таму децата наседнале на гредата што ја имаа спрострено на другиот брег, и ситејќи му се, го гледаат што ќе прави.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
А јас од неа ќе правам џез, реков.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Жената му стоеше уште пред очи. - Рано е да се прибереме. Што ќе правиме дома?
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
„Ќе правам џамија”, рече наеднаш Петре и истиот час се загрцна, зашто во моментот го донесе решението.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Конечно, во декември 2006, судскиот совет (во состав: м-р Љ. Неделковски – претседател, П. Попоски и С. Спасеноска – членови), носи пресуда со која ги одби сите поднесени жалби на работодавачот и на поранешните работници како неосновани, и ја потврди исправноста на првостепената пресуда, која во јануари 2007 стана правосилна и извршна.6
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Денес ако ми дувне да ја оженам, утре ќе правам свадба.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Ами, што ќе правиш: прифатен човек, не знаеш ни што мисли, ни што прави. И така чекам да се стемни.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И јас ќе дојдам.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Но, со оглед на стандардната опозиција во хетеронормативната култура меѓу улогите и суштините – која е изоморфна со другите слични опозиции меѓу извештаченоста и природноста, изгледањето и бидувањето, неавтентичноста и автентичноста, изведбата и идентитетот, женственоста и мажественоста – таа претставува значителен проблем за родовиот идентитет на пејачите, на танчерите и на глумците.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
— Е, драскал ефенди! Ќе правиш кумпанија на попот и коџабашијата или ќе ги оставиш сами?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Го копкаше сега да е дома, да седне на својата работна маса, да го стави пред себе блокот и да се чуди што ќе прави.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
БОРИС: Што ќе правиме, Соња? (Пауза.) Јас сум стар глупак. Беден глупак.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
а кога ќе излезеш на горниот крај од планината, долу веќе нова шума пролистала, млада младица, кревка, марула, други ластари се подале и ти само се преместуваш и пак јадеш, само по една широка бука за сенка си оставаш, и јас не сакам така да мислам, вели Стеван Докуз ама нешто ме тера, којзнае во која длабина е скриено тоа што ме тера, дали некаде во мевот, или уште подалеку и подлабоко, а јадењето не е еднаш и не е за еднаш, кога би можело да се најадеш само еднаш и тоа цел живот да ти држи, сто години да не мислиш за јадење, само си работиш, ама зошто да работиш тогаш, си мислам, што ќе правиш со сработеното, ќе се чешкаш, ќе се чешлаш, и зошто ќе ти служи устата, зар само за да ја поганиш, и таа треба со нешто да се подмачкува, да се проветрува, ќе ти скапат забите од неџвакање, од неработа, ќе ти фати пајажина, вели Стеван Докуз и џвака некое чкорче, го толчи, го цеди, а јадењето никогаш не му се познава, никаде да му се види јадењето, дали нешто во него му го јадеше, дали за два-тројца јадеше или му го земаше некој црвец, некој скриен молец во него или некоја друга заседната болест,
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Јас не бев запознаена со тоа како треба правилно да ги стопирам членовите на штабот, зашто во оваа ситуација не можеше да важи вообичаениот поздрав, па си решив ќе правам по свое.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
- А што ќе правиме таму? Ќе видиш. Засега само толку.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Што ќе правам сега, со пет шолјички и шест тацни?
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
- Од нозете ќе правите ли пача? - Не. - А од ушите? - Не.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Прајте што ќе прајте, ама мене сакам ме избере некоја од вас пред да изберам јас друга...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Шо ќе прави она сама дома? — велеше Стојо.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
„Ете ти две среќи" — си рече сам со умот, — „ем ќе правам ќефот на валијата; ем ќе лапнам некоја и друга лиричка", та го удри Јована по рамо — дури филџанот со кафето му го истури на масата. .
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Затоа ние самите да оцениме и да се решиме што ќе правиме.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Стои Толе над посатките и сеедно зборува: - Стомниња, бардиња, грниња, вика, не ќе оди ова за многу и мечката од Москва ќе се опсени и за нас, стомниња, бардиња, грниња и ќе видите, вели, како што слушам јас, стомниња, бардиња, грниња ќе прави војна и за нас, вели, па уште ние останавме без држава, вели, стомниња, бардиња, грниња, на сите околу нас им даде, вели, стомниња, бардиња, грниња, зар другите ѝ се породнини од нас, вели и ги крева стомнињата едно по едно, го чука со претите и после дува во нив да видат луѓето дека никое не тиши.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- А Шарлаган- кан? –праша еден момчак. – Што ќе правиме со него?
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
На ѕидот ќе нацртаме прозорец потоа ќе го отвориме и ќе правиме вежби по фантазија. Kyrie. Gloria. Credo.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
СЕЛАНЕЦОТ: Што ќе правиш, ќе ја раниш и чуваш, дури да не дојде и да и го удриш ножот во вратот.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Отидов, што ќе правам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И објаснив оти така месецот можат да го истераат без кусок во касата а дотогаш нека прават што ќе прават да се снајдат некако.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Тогаш Зојчев повторно станал и им рекол Вас двајцата, зашто сте чисти Бугари, и зашто сте толкави јунаци, ќе ве испратам на работа во кујната, потоа ќе видам што ќе правам со вас. Сега сте слободни.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Неговите зборови јас многу-многу не ги кладов на умот зашто цело време гледав што ќе прави Киле. Фодуло дете беше тоа Киле.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Едно време дојде другарка ми Добрила и веднаш ми беше подобро.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
А да се провре - низ иглино увце - ти велам...“ тоа мене ме фалеше Љупчо.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Трошоците во судската постапка – која, и пред првостепениот и пред второстепениот суд, траеше околу десет месеци, изнесуваа 42.486 МКД т.е. околу 670 ЕУР (вкупно за сите тројца тужители), а работодавачот се стекна со обврска да го надомести плус и овој износ.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Гласно си се смеам: ако, никој не те гледа! Како ти е арно, така ќе правиш!
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Ми велеше тогаш дека ќе правиш поплаки, ами отепа толку мои луѓе? Гледаш?
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Што ќе правиш? Да се вртка живот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Што ќе правиш, може пак да е длабока зимата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Што ќе правиме сега, му велам на војводата, кај ќе одиме и што ќе се пишуваме, му велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Да не беше мајка ми не знам што ќе правев.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
А кромид? Како ќе правиме салата?
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Само ти ќе правиш намуртен суратот, како да не кандисуваш, оти којзнае дали пак тој ќе кандисат на толкав сума, како баеги пари сет.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Дури и татко ми го давав во замена, иако секогаш бев под стрес што ќе правам без него!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Ја оставам да прави што ќе прави и еве сум на вратата од големата свечена сала на Парламентот чие душеме го украсуваат мозаици, ѕидовите огледала и слики од нашите стари мајстори, а тука се и двете колонади мермерни каријатиди.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Туку што ќе правиш, кога ќе те натера маката. За леб и ќе робуваш...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Водејќи го лично Сефедин под мишка, Трајко одвај се качи по скалите и влезе кај Арслана.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Сите се тискаа кој поблиску до огнот да застане за да може подобро да гледа што ќе прават осудените на жарот.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Инаку – готови сме. Без вода што ќе правиме. Ќе исцркаме како глувци.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
А ние не сакавме по никоја цена да појдеме без козите – прифати веднаш Чанга. – Разбирам, разбирам – продолжи загрижено градоначалникот – но што ќе правите сега со овие кози? Ќе ги продадете, заколете или...?
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
„А што ќе правам таму, мој градоначалнику? Ќе чекам, исто како и овде.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Што правиш ти, ќе правам и јас.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но главното е ние сами да си го бараме чарето, оти на нас ќе пукаат агите со манѕерите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Што ќе правеше со него уште не знаеше баш најчисто, но нели беше спремен да направи муабет за тоа со ќајата, божем бара од него совет како од прв пријател.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Дали ќе застанам чудесно смирен до прозорецот или ќе истрчам прекутрупа на скалите?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)