Ќе прекинам, некој доаѓа. Поштар, не оној што го знам туку нов и непознат, поинаков од вчерашниот, со пајажина на модроцрвени капилари под очите, со набабрен десен колк, со мирис на кожено палто штотуку симнато од рамениците.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Затоа сега ќе прекинам оти следува, така да речам, поубавиот дел од мојот живот...
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Горјан стана долепен до дабот, разгледа наоколу и додаде: - Кога ќе прекинат, мора да се близу.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Ќе прекинам некој доаѓа. Поштар, не оној што го знам туку нов и непознат, поинаков од вчерашниот, со пајажина на модроцврени капилари пред очите со набабрен десен колк со мирис на кожено палто штотуку симнато од рамениците.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Колку човекот е појак, толку е поборбен во одредена ситуација.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Татко ми тогаш ќе прекинеше со читањето, ќе ги спуштеше очилата, но Чанга веќе го молеше да продолжи.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Ете гледате, секој пат кога ќе прекинете со традицијата, ќе се најдете во неволја.”
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)