ќе (чест.) - слезе (гл.)

Па ние ги засукавме ракавите за вие господата да јадете бели сомуни. И, што мислиш, ќе слезев ли јас да не беа „овие“.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Авторот излезе од ресторанот „Пушкин“, искачи нагоре до центарот, тука подзастана, поразмисли и заклучи дека заради прездивнување ќе слезе тука в десно и ќе оди да седне на уште едно кафе на отворено каде што беше вчера.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Тогаш таа ќе слезе да му ја отвори дворната врата.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Утре ќе слезам на село при Спира – чорбаџијата, ќе му фрлам стадото.
„Робии“ од Венко Марковски (1942)
Но и него често го фаќаше инает и по цел ден седеше под некое дрво и чекаше миг кога ќе ѝ здодее на мачката и ќе слезе вплеткувајќи се во мрежата изизвиткана околу дрвото.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Кога ќе го одвеат и последното гумно, ќе слезат до Езерото, да ја измијат плевата и правта, и лепливата пот.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Ќе слезам од воз и ќе побрзам низ село до куќата на Капсула. Патот ми е познат, и по слики, и по мириси, и по звуци.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Во финалето на последното кажување Веселин, Мена и малиот раскажувач ќе слезат кон полето исполнети со дрвени некролози и ќе почувствуваат неодложна желба да ги уништат табличките, тие морничави белези на умирањето: „Сите овие проклети крстови ќе ги искорнеме, рече Веселин, сите до еден.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Од бачилата ќе слезат неколкумина другари кај црквичето над селото, за да нѐ пречекаат...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Босите нозе и правта се родени негде далеку но соништата ќе слезат и од белиот ѕид.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
„Веднаш ќе слезе!“ Набргу излезе Филип, скротувајќи ја со дланки косата: „Се успав... во станот тишина и спуштени ролетни...“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
- Што направив, ќе ти кажам кога ќе слезеш долу од чатијата - рече Трајче и влезе во куќата, каде што мајка му готвеше ужина за мајсторите.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Ги обуваат дури долу, на рамното, кога ќе слезат во градот".
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Којзнае какви нечисти сили му влегле, ќе си речам, и ќе слезам да го молам да не се тепа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ќе слезе до над Мравевци и ќе застане тука, кај црквичето, ко запалена копа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И отако ќе си замине крмакот, ќе слезе и мечката од буката.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Мислиш господ ќе слезе да вечера.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Венко Андоновски ПОСЛЕДНИОТ МАКЕДОНСКИ РЕКТОР
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Така ќе поседат молчејќи, сѐ додека над нив не засветкаат ѕвезди, потоа ќе слезат долу, на четвртиот кат. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 122
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
1. На годишнината од смртта на блажен отец Климент Охридски, точно на полноќ, се разбуди отец Лаврентиј со силни болки во душата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)