Стариот горе сигурно ќе срипа!...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
— Потихонка, ќе срипа полицаецот и повторно ќе ја обеси главата да спие.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ќе срипаше од постелата, ќе свикаше не баре му дошло крајот, а со крикот ги будеше и соседите кои знаеја дека Сане се одлепил од земјата, го изгубил здивот и оти ќе му треба долго време на земјичката да си се врати.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Ако се случеше во сонот да се одвои од неа, ќе срипаше како попарен, исплашен да не се претвори во пердув, ветерот да не го подземе.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Готово е! Ете! Не зборува веќе тогаш! Да му ебам матер!
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Забодувам! Влегувам внатре како воздух! Се скаменувам од љубов!...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
„Ако се случеше во сонот да се одвои од неа (земјата, заб. М.), ќе срипаше како попарен, исплашен да не се претвори во пердув, ветрот да не го подземе.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
„Како - си се дозборел!“ ќе срипа мама.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)