stipulation - онтологија

Dictionary.com

клаузула повеќе

мн. клаузили
Вид збор: Именка, женски род
Во правото - посебен член во договор и во друг правен акт со кој се ограничува, се обусловува неговото извршување.
Албански: klauzolë
Употреба: Правда

обусловеност повеќе

Види и: обусловен (прид.)
Вид збор: Именка, женски род
Состојба на тоа што е обусловено, што е зависно од определени услови.
Примери:
историска обусловеност
Слично со: зависност (ж.)