војувач

мн. војувачи
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 19321
Тој што се бори, што војува.
Англиски: warrior
Примери:
Млад војувач.
Самоуверени војувачи.
Изведенки
војувачки прид.
војувачкиот