стоковен (прид.)
Сега треба да преминеме на опишување на тоа како „господарењето“ на капиталистичките монополи, во општата ситуација на стоковното производство и приватната сопственост, неизбежно станува господство на финансиската олигархија.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Знаменитост несомнено претставува стоковната куќа изградена од алуминиум, која е затворена од сите страни а прашањето на светлината е решено многу успешно.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Магазините, особено големите стоковни куќи прават специјални продажни простории за карневалски реквизити и тоа се рекламира.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Капиталистите го делат светот не поради својата особена пакост, туку затоа што достигнатиот степен на концентрацијата ги принудува да удрат по тој пат заради добивање профит; притоа тие го делат „според капиталот“, „според силата“ – друг начин на поделба не може да постои во системот на стоковното производство и капитализмот.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Капитализмот е стоковно производство на највисок степен од својот развиток, кога и работната сила станува стока.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Секако, ќе биде принуден да го задржи малиот апартман во Центарот, зошто работата со стоковните куќи добро тргна.
„Младиот мајстор на играта“
од Александар Прокопиев
(1983)
Вчера имале дуќанче. Утре ќе отворат стоковна куќа.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Проститутката уживаше во сопствениот одраз од излогот на стоковната куќа на главната улица, на која само тој ден имаше право да ги сопира несовесните возачи, елегантно кревајќи го знакот „Стоп“ и дувајќи во свирчето, толку меко, речиси нечујно.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Уште нешто: Лиле навистина работи у стоковна куќа ама не на втори спрат туку на приземје, а Ѓоко не вози дупла двојка туку обичен градски аутобус.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
У тоа време имаше една стоковна куќа со една марка на патики Симод и една марка на трењерки Јаса.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Тоа е капиталистички монопол, т.е. монопол што израсна од капитализмот и се наоѓа во општите услови на капитализмот, стоковното производство, конкуренцијата, во постојаната и безизлезна противречност со тие општи услови.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Во Мајкините реликвии, во малиот ковчег, покрај каталогот на римската стоковна куќа Ла Ринашенте, од пролетната мода на Италија, неколкуте стари италијански весници, стари фотографии, трите заборавени знамиња, се наоѓаше и врската со клучевите од напуштените куќи крај морето и крај езерото, како и едно старо посребрено огледало кое го наследила од мајка си која никогаш не ја видела.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Овде е трговијата, најголемите стоковни куќи, модерни магацини, оттука се делат патишатата за целиот град, па оттука се фаќаат и дијагоналите за патиштата низ сета земја...
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Уште подоцна настанува некоја длабока омраза, иако не кон целата вселена, којашто започнува со Big bang-от и продолжува сѐ до стоковните методи и којашто со сите свои полиња и релации обликува проект што „експериментално“ го задржува калкулативното мислење.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Тие две дамнешни патувања, првото во Грција, во Јанина и во Солун, а второто, во Италија, со Татко, се обидуваше да ги задржи како мигови на вечноста во себе, сосе реликвиите кои не престануваше да ги носи со себе, какви што беа нејзиното сребрено огледало, наследено од мајка ѝ која никогаш не ја видела, каталогот на стоковната куќа Ла Ринашенте и, сега, овие три заборавени знамиња на некогашните држави во војна.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Се втурнуваш заедно со луѓето во продавниците, во дуќаните, морничаво бавно минува времето во огрмните хали на стоковните куќи, додека чекаш во „опашка“, за ова или за она.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Најважното го оставив за крај: Ѓоко со години работи како шофер у ГСП, вози дупла двојка од Сарај до Аутокоманда и обратно, а Лиле работи у Стоковната куќа преку мост, на втори спрат.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Пред мугрите на педесеттите години, нашето писмо испратено до италијанската стоковна куќа Ла Ринашенте, претставуваше неверојатен чин на храброст, но и на лудост, на голема илузија дека писмото ќе стигне на крајната адреса и дека, на крајот, каталогот ќе заврши во рацете на Мајка.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Слободната конкуренција е основното својство на капитализмот и на стоковното производство воопшто; монополот е директна спротивност на слободната конкуренција, а оваа на наши очи почна да се претвора во монопол, создавајќи крупно производство, истиснувајќи го ситното, заменувајќи го крупното со уште покрупно, доведувајќи ја концентрацијата на производството и капиталот до тоа што од него израсна и израснува монопол: картели, синдикати, трустови и капитал на десетина банки, кај кои се вртат милијарди, капитал што со нив се спојува.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
XX Мајка, загледана од чардакот во солунските галеби кои повторно се враќаа и застануваа на малото островче на реката, продолжуваше да го прелистува, по којзнае кој пат, својот каталог на италијанската стоковна куќа Ла Ринашенте, од пролетната мода во Италија, во 1949 година.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
