каже (св.)
Па и ова јас што го кажувам за да се види колку може човек да истрпи и пак да остане.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Шетаме по селата, организираме: им кажуваме на луѓето која линија да ја држат, да не ја пуштаат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Не се гибам со луѓето, не се кажувам, туку само подголтнувам како човек што си ја загубил адресата за дома.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ќе се свртам, никој нема, а јас сѐ нешто си кажувам, се карам со некого.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Од македонскиот клуб ми кажуваат дека почнал големиот лов на луѓе и на Македонци.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А околу мене: луѓе без очи, без раце, без нозе, не е за кажување.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ногата ми ја оперирале и ми врзале лонгета. До креветот ми оставиле и патерици за да се помагам... Многу е за кажување...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Луѓето те прашуваат кај да одат, а ти не знаеш што да им кажеш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Кажи, вели. — Зошто мојот маж е отстранет од теренот?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Најпосле реков: „Колку сѐ начини постојат да умреш во вселената?“ „Милион.“ „Кажи ми за некои.“
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
- Ви кажав... - Со презир рече таа и ја трасна вратата.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Ех, што можев да кажам! Мојата идеја се обликуваше и јас брзав напред со заокружувањето на моето дело.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Би сакала нешто да каже, но не може. Не умее.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Сакаше нешто да каже, нешто што мораше да се каже, но се снебиваше.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Беше тивко. Се плашев од тоа татко ми што можеше да го каже.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Јас и натаму не кажував за посетата на тетка ми.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Но ако беше така, тогаш Бугарите можеа да им кажат јасно на Македонците, да не се надеваат на нив и можеби не ќе се добиеја тие резултати.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Но на тие иронии еве со што јас ќе одговорам: Не е вистина кажувањето дека не ќе излезе ништо од усилбите на Русија и Австро-Унгарија да се уредат работите во Македонија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
- Иноверците, - вели Сатирот. – Само толку можам да ти кажам.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Ги погледна двајцата уште еднаш и рече: - Деца, - рече, - штом како човек ме прашувате, како на луѓе ќе ви кажам:преку планина ни пиле не може да прелета.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
