Троја (име.)
Затоа, нашите храмови не се како свадбени постели, затоа нашите сеќавања не се сеќавања на сѐ и сешто, туку на она кое не може да го прескокне ниту една историја: Не случајно се повикуваме на Орфеј, неслучајно се повикуваме на Троја и на нејзините јунаци од пајонската, македонска земја, неслучајно се повикуваме на Александар Македонски и на сето она кое произлегува од основниот морал на вистината.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Со радост ја гушнав, во неа на светот бремињата
од сонцето свое прогонети, ко Троја се скриле,
врз нив седнати на љубовта ги гледам времињата
и ослепувам, поубаво да ги видам тие што биле.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
