Цезар (име.)
Цезар платеник на војска на моќници и богаташи.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
За пример на новите поколенија големиот бран јавно го плесна по уста Јулие Цезар и го оневозможи да ’рчи а неговите поданици барем една ноќ да бидат на раат пред утре сите да запеат богојавленски песни под пазувите на бранот набабрен од многу љубов.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Макар што на Македонците им е доволно само раздобјето Од Александар Трети Македонски до Цезар Македонците не го фермаат многу многу Некој си Калигула таму и особено неговиот коњ Кај го давале Македонците Букефал За некаков дртав коњ на Калигула Спроти императорот и коњот велеа Македонците Никој не велеше спроти императорот и аеродромот Што е знак дека Македонците сепак беа свесни Дека никогаш нема да имаат аеродром спроти Александар Велики Ама напатени од многу посегања врз минатото и иднината Си велеа поарно мало аеродромче со големо име Ем големо ем наше си велеа Македонците Отколку голем аеродром со туѓо име што се пишува на латиница
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Територијата на Македонија станала прибежиште на Помпеј, кој по раскинувањето на сојузот со Цезар, се повлекол во Македонија.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Август стои пред кафезот на стариот лав Цезар; без мисла е, студен, со камен в гради, таму кај што имал во младоста срце.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Ајде, Цезар... Кога животот на еден кловн ќе се заборави, неговата смрт, ако е необична, може долго да се памети.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Лукијан во своите записи го овековечил Драч пишувајќи за битките што овде ги водел Јулиј Цезар.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Да, Цезар, ова ти е прилика да ми вратиш за она што сум сторил за тебе.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Во Рим преторијанската гарда била основана пред две илјади години од императорот Октавијан, наследникот на Јулиј Цезар.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
И доколку само со едно и единствено вдишување Буда или Александар Македонски, Исус или апостол Павле, Цезар и Антонио внесувале во себеси над дваесет милијарди атоми - тоа истите тие, и невидливи и вечни - денес ги вдишуваме и ние.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Ајде, Цезар...кога се говори за смртта на некој човек, се говори и за неговиот живот...
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Другарот Огилви, кој никогаш не постоел во стварноста, сега постоеше во минатото и кога еднаш фактот за фалсификатот ќе се заборави, тој ќе постои исто толку автентично и врз основа на исти докази како и Шарлемањ, или Јулие Цезар.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Черечи ме, Цезар, му рекол на лавот; ѕверот болно мижуркал и останал неподвижен.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
„Бесмислен вкус.“ „Што тоа? “ праша. „Ликеров. Со таков пијалок не се враќа славата на Цезар. Чао.“
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Исто така, Македонија станала боиште на борбите меѓу убиецот на Цезар, Марк Јуниј Брут и Гај Касиј Лонгин против Антониј и Октавијан.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Одлучувачката битка меѓу Помпеј и Цезар се случила во Тесалија кај местото Фарсала во јуни 48 г.пне.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Гискар е едниот од нив. Во сојот на Александар, Цезар, Атила...
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
