абре (чест.)
„Абре како можеш така да седиш, да не дојдеш горе кај дуќанине?
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
„Абре, да видиме за водата!“, се обиде со сета сила Михајло.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Абре, ви велам, друг ербап како него мајка не ќе роди. Ниту партија ниту комитет без него може да има.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
„Абре, од мене можеби ќе станеше нешто да не бев толку лифен по жени.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
- Абре, ти да не си брат ми, ме прашува. И така се прашуваме, се прегрнуваме по темница.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Абре акмак еден, си велам јас, си бараш олеснение, колку да биде. Ама, ништо не бидна.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Абре, ние за работа сме ѕверови, му велам.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Абре, господ да чува, кога имаш улав човек.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Сепак, нејзините рачиња како тапанарски стапчиња зафукаа по снагата на Вангела и она тупа туп тупа туп тупа туп го надгласуваше само нејзиниот писклив глас Абре магаре непрокопсано, нели синоќа легна од оваа страна?
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Никој ништо не може да ти каже, секој ќе ти го рече само она што го знаеш: Абре, имаше вода!
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
„Абре, да му се сневиди на овој животот“, нешто подоцна рече чичко Никола, расмеано, како веќе да не беше со намера на разговорот, на својата прикаска, да ѝ даде сериозен тон.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
- Абре, тие јадат жаби и змии, ќе рече Доксим Тренчески, а камо ли скапани патлиџани.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
За кого се бориш, бре, бамити ја, вели Наќе. - Ами ти за кого се бориш, вели Стојан од реката. - Абре, со Бугари ли се стокми, вели Наќе.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
„Абре, аман“, рече потоа Жабе, „тој не вели за тебе дека си штир, туку за бунарон“.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Ќе поминат тие петнаесет сантиметри, ќе се јави друг: Сега веќе, кај да е, ќе смени! Абре ќе смени, како не ќе сменела!
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
- Абре ти си, Јоне, го прашувам, абре што си легнал овдека?... Дувот ми го зеде, му велам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Како се викаш, бре, го прашувам. - Мирче, ми вели. - Абре, ти да не си брат ми, го прашувам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Абре, ајде, ми вели тој, те лаже умот.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
— Абре, и јас знам оти нема, бре синко, ама царот сакат свое, бре!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
„Абре, аман!“ Тој дојде и се наведна над бунарот. „Вистина нема“, рече подзинат кога ја извади главата горе. „Нема“, реков пак јас.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
