азур м.
азурен прид.

азур (м.)

Планинските врвови во морето и над него средоземниот обрач од бездни и азури не го изоструваат духот за злосторство но ниту за лојалност.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Во прездивката пред да изрони, вознемиреноста на водениот покривач сосема стивна, како да ја исчекува, и навистина, таа стреловито се врати низ проѕирниот азур,пресекувајќи го привидниот мир меѓу водата и воздухот, и со склопени очи, со мокра коса залепена наназад, ги подигна наросените трепки.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)