амбуланта (ж.)
Како некој воајер се приближив по ходникот до двете жени што пискаа, мајка и ќерка на човекот што го хоспитализирале пред некоја минута во приемната амбуланта, а дежурниот лекар само што им рекол дека починал.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Утрото, додека нејзиниот сопруг во Барселона не можеше да пронајде никаква трага од неа, мораа да ја однесат во амбулантата, зашто ја пронајдоа онесвестена во локви од сопствената нужда.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Иницијатива, амбулантата каде што ти работеше толку години да го носи твоето име.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Во амбулантата ги дочека еден чичко сиот во бело.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
„Што тресиш зелени“, му вели на Сотира. „Барем снегот го чистеа зиме по патон“, се сврти ококорен Сотир, „една инекција можеше да клајш во амбулантана во Лерна“.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Во четвртокот се собраа луѓето во селската амбуланта сместен а во просториите на Месниот фронт за да го пречекаат реонскиот доктор Татули кој доаѓаше од градот и да бараат лек.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Најстариот брат, откако го заврши средното техничко училиште, хидроградба, веднаш се вработи, а потоа и другиот брат, кој заврши средно ветеринарско училиште, исто така се вработи во една ветеринарна амбуланта, во едно поголемо село во Западна Македонија.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Се поревам меѓу бараките, куц, куц, ја изминувам фурната и амбулантата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Влегувам во амбулантата: во чекалницата седи само балерината Клавдија.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Му кажав дека јас и синовите сакаме да преземеме иницијатива, амбулантата каде што ти работеше да го носи твоето име (бидејќи, истата немаше име).
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Сега Прењес е гратче испресечено со асфалтирани улици, со нови станбени згради, новоизградени приватни куќи, со водовот и канализација, кафеани и кафулиња, таверни и ресторани, банки, пошта, амбуланта, аптеки; железничка станица.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Грдан чукна на првата врата од ходникот на администрацијата, во која имаше и пепелници до клупите како плукалници во чекална на забна амбуланта, па иако не слушна некој да му одобри да влезе ја притисна кваката и ѕирна внатре.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
„Шега настрана, еве за аерозагаденоста: Поради зголемена аерозагаденост во амбулантите и по 150 пациенти дневно“ рече Влатко.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
И така, го одведоа Зоки во амбулантата.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Хеликоптерите полетуваа од квадратот и слетуваа со преживеаните. Амбуланти и јато болничари и санитарци спремно ги очекуваа.
„Малиот дожд“
од Томас Пинчон
Работеше како лекар интернист во амбулантата „Центар“.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Помеѓу другите дребулии што ги спомнав, мислам дека не заборавив на Катерина да ѝ порачам да наврати во нашата амбуланта по работното време, бидејќи ми се пожали дека е со впечаток оти насекаде по телото ѝ шетаат стоногалки.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Ги однесовме и в амбуланта, во гратчето. За сѐ беше доцна.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
