атлас (м.)
Totus mundus agit histrionem – магијата на младешките сништа, играрии, вилински карневали, на мангупски царчиња и шумски духови, на слаткото травеститетво, кога вљубеноста е Атлас, но атлас кој и покрај силата е незапирливо нежен, а светот на новите облици заличува на нестварниот свет од бајката, низ кој талкаме полни со духовна и физичка кондиција и приемчивост – и сега во овие исечоци, во оваа шкрта милост на сеќавањето, поттикот е еднакво жив.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
„Тој целиот живот го помина со амалскиот самар на грбот, со амалската ортома околу половината, со проклетството на Атлас и на Сизиф, да ја крепи и пренесува земјината топка.“
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Дома имаше најразновидни книги за печурки, книги и атласи, купувани од секаде.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Имаше стари енциклопедии, книги од областа на астрономијата, историјата, правото, историјата на религиите, речници, граматики, мапи, атласи.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Ех... Нема многу што да се каже, домаќинката има Медицински атлас Ларус, а и болестите го загубија угледот, ги има помалку, гледате што се случи: нема сифилис, нема гонореа, нема тифусна треска. Нема ни чума, ни колера.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
- Не, ама скини од атласон, ене го на горниот рафт, под „Камасутра“.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Таа, кога ќе влезеше неусетно во неговата работна соба да му донесе чај или нешто што беше подготвила за децата, ќе видеше на масата широко отворени книги, енциклопедии, атласи од областа на астрономијата, зоологијата, ботаниката.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Но беше доцна: мојата роднина Емилија веќе беше се наведнала над пултот врз кој лежеа раширени, големи атласи со карти на далечни мориња, модри слики на ѕвезденото небо, книги со долги редици бројки во кои беше означен односот на географската широчина и должина со положбата на ѕвездите.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
