бензин (м.)
- Може ли со бензин да се служиме? Да не се запалиме? - Може.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Ќе земам две канти бензин, ќе вивне сѐ до небо.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Може да се штеди и бензинот, и плинот, и парното греење, и дрвата, и облеката, и чевлите, може да се штеди ако не се прејадува, ако не се препива, може да се штеди ако непотребно не се патува, може да се штеди ако не се фрла, кине, валка, гази - може да се штеди, добри мои, на илјада начини, а не е потребен наук за да се совлада вештината за штедење.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Уште ми мириса на бензин и на издувни гасови.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Совет: Ризикот останува, но нема причина за грижа сѐ додека избегнувате аеросоли, бензин за запалки и течности за чистење; никогаш не вдишувајте со пластична вреќа преку глава.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Камионот потпукнува и присмрдува на чад и бензин. Некоја остра и тешка смрдеа.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Клечките ѝ беа истурени под нозете, до кантичето со бензин.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Вратот со бензин го избриша. Рацете во вода ги изми.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Секој жител на Кралупи раскажува и за тажната историја на овој град - за неговото наполно разурнување од англоамериканските авиони во март 1944 година, кои го бомбардирале поради големите резерви бензин и други нафтени деривати, кои на ова место ги складирале Германците. Таков е Кралупи.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Кабелската и интернетот паѓаат, во запалката нема бензин.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Моторите не ги исклучувавме. Сѐ додека траеше растоварувањето, резервоарите ги полневме со бензин и кога ќе слушневме дека е готово, свртувавме и право во магазините.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Инаку, при пишување на желбите или тужбите немаше обичај да ги потпалува скараните странки, да потфрла „бензин” на огнот, да ја разгорува кавгата, но немаше обичај ни да ги смирува, да го гаси тој оган ако веќе вивнал...
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Го соблеков шинелот, со штикот го исеков на парчиња, во купче ги ставив под моторот, ги полеав со бензин и ги запалив.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Слегов од коњчето, го плиснав бензинот во камионот и го запалив.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Експлодираа шишињата со бензин, кои ги фрлаа демонстрантите, врз полицијата.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Војниците ги симнаа кантите со бензин од камионите и јурнаа по куќите да ги штркаат: пламенот вивна и луѓето почнаа да лелекаат, да се раздвижуваат, да напинаат да го скинат обрачот, но војниците со бајонетите и кундаците ги натискаа еден во друг.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Однадвор веројатно допираше месечината, крем и зелена боја, и меките стогови на следните мириси: смирна, што дождот ја изнудил од дрвјата на булеварот; некои еротски видови бензин, кој придвижува одредени видови автомобили; сиот зеленчук од задишаното тло; наивната продорност на улицата; внатрешните мистерии на жените; и бесшумните пушкарања на стравот.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Им се забележува на моите романи - игра на работ на балконот, кибритчиња покрај шише со бензин, набиен револвер на ноќната масичка - интелектуална потрага водена од самиот роман, нешто слично на непрекинат коментар за дејстието или, мошне често, дејствие поради коментар.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Литро бензин достигна колку 2 литра пиво. Таксито стана луксуз за елита, но затоа точаците останаа со иста цена. Единствениот најисплатлив превоз во крволочното материјално животарење. ***
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Тале го изнесе Дорча. Од едната страна на самарот му го обесија празното тенеќе од млекото, а од другата торбичето, во кое беше шишето со бензин.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)