блефира (несв.)
СТЕВО: Не ме блефирај мене со социјална поезија.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Блефира ли, или вистина има пријатели на високи позиции.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Нашиот шеф, тоа неуморно добиче, кој никогаш нема време и ништо не работи, кој најскапоцените часови од денот ги минува во празно дрдорење – една до немајкаде бесмислена егзистенција – кој не се осмелува самиот себеси да си ја признае висината на долговите, кој само подметнува и блефира и ми личи на акробат кој дуе еден балон додека другиот, во истиот миг, му се распрснува: од сето тоа останува само еден одвратен гумен партал кој само миг пред тоа имал свој сјај, свој живот и своја моќ.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Немаше ништо скриено во ракавот, но како добар коцкар, сакаше да блефира.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
„Чувај нерви, братче! Така не се игра. Ладнокрвно, спокојно, дури и блефирај.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Метакот, пак, немаше скршен денар во џеб и беше класичен пролетер, а одењето во затвор само би му ги кренало акциите и би станал македонски Тупак, но знаеше дека Шајчевска блефира и си ги крева сопствените акции, а основ за тужба има толку колку што Обама е миротворец.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
