борење (ср.)
Четворица стражари воведоа во ќелијата една огромна руина од жена на околу шеесет години старост, со големи обесени цицки и со густи прамени бела коса што во борењето ѝ беа паднале на лицето.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Беа и по малку пакосни на него, зашто тој беше најјак во борењето, најбрз во трчањето, па и најдругар на Трајанка.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Во борењето, во мрдањето сме го клоцнале.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Еден ден се боревме и почувствував дека се заборавил во жарот на борењето, ја зеде машата, а јас избегав зад еден плет, тој удри во плетот, дотрча мајка ми и му свика: Што стори бре, Тасе! а тој – Остави Ристено, ќе си го утепав детето, цел ден немам тутун и таков сум.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
А кога еднаш, во пријателско борење, му ја скрши раката на еден бруцош, никој веќе не му ја спомена распуштеницата.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
И пак ќе почне едно борење, давење, крај потокот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Лазор, кутриот, се сврте наврапито спрема Максима, но Мустафа ефенди, како и сите Турци голем љубител на борењето, рече Јас ставам две лири на нашинецов и веќе немаше кој да одречи да нема борење помеѓу нив, помеѓу Лазора Перуноски од Потковицата и Иса од Кичевско: Мустафа ефенди го испрати протуѓерот да ја разгласи борбата за точно напладне во Али чаир па сите заедно слегоа во дворот на општината за да ги состават борачите.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
И јас плачам на Уља, Уља плаче на мене, и се прегрнуваме така, се префаќаме небаре за борење.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Војната, меѓутоа, не е повеќе она очајничко, уништувачко борење, какво што беше во почетокот на дваесеттиот век.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Тоа борење за мене беше фатално, до утрината целата долна облека што ја имав беше натопена, не заспав воопшто.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Иако за глава покус од Миќо, јас бев спечен и жилав и знаев многу вешто да се служам со борењето со сопки, та Миќо за час се најде испружен на земја.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)