владин (прид.)
Кај нас во Македонија и во Бугарија на таква владина распоредба можат да ѝ придадат неправилно значење, ете зошто ќе треба да се кажат овде неколку зборови и за неа.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Зар не се Македонците што се на служба или кандидати за служба тие што го изопачуваа меѓу населението во Македонија значењето на руските владини постапки и ги толкуваат пред него стамболовски и го тискаа да востане, против советите на Русија за благоразумност?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Е, тој клуч, беа бункерите кои требаше да им го заградат патот на тенковите и на добро обучените јуришни единици на владината војска за да не го фатат патот што би ги однел зад нашиот грб.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Русија по македонското прашање толку пати има објавено владини соопштенија, толку пати се правени претставки до бугарската и до турската влада по нашето прашање.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ниско наведнати и со скокови, се доближуваат владините војници.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Владините војници, прескокнувајќи ги оние кои паѓаат, грабат напред.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Од пушкарницата гледа како бегаат прудолу владините војници.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Тоа место беше и во февруарското Владино соопштение.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
14. “Владиното соопштение” изјавува оти руската влада ќе ги бара за Македонија оние реформи што се изработени во месец февруари од Зиновјев15 и Каличе16 и оти тие реформи се само почетокот и ќе бидат развиени понатаму сообразно со нуждите на жителството.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Но Македонците во Бугарија го убедија бугарското население во правината на нивната програма за полно одделување на интересите на Македонија од интересите на Бугарија, ја покажаа политиката на владата, на кнезот и на „генералскиот комитет” или Комитетот на Цончев-Михајловски102 како егоистичка и добија во Бугарија поголема власт над „генералскиот комитет” и над владината политика по македонското прашање.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Паѓањето на Клефтис не само што го подигна моралот на Првиот корпус, чии единици цели четириесет и пет деноноќија крвавеа на неговите приоди, туку ја охрабрија целата грчка владина војска.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Во нив беа сместени министерствата меѓу кои беше поделен целиот владин апарат.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Кога им снема муниција, за да не бидат заробени од војниците на владината војска се фрлија во амбисот.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
И си спомна дека тогаш уште рече: - Другари, владината војска се прилагодува на партизанската тактика на војување, а ние сакаме да се откажеме од неа...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Но во Владиното соопштение има уште едно многу важно место: револуционерните комитети, според изразувањето на руската влада, сакаат да создадат “Бугарска Македонија”, а Русија, за којашто се блиски и интересите на другите христијански народности во Македонија, не може да ги жртвува нивните интереси за Бугарите.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
А стариот Курназ, кој продаваше купечки цигари а и качак под тезгата, како и по некој весник, ама владин а никако опозиционен, ја држеше трафиката благодарение на ногата што ја немаше.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Толку брзо колку брзо ќе стивнат воените бури, колку брзо војската владина ќе биде протерана и ќе ги снема авионите и топовите. Така беше речено.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Илјади доброволци, војници и офицери ги вратија дома, а од дома владини органи ги собраа и ги пратија сургун.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Меѓу сите појави што го придружуваат движењето најголемо внимание заслужува руското “Владино соопштение” од 11 септември ов. г.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Со ширењето на информациите - било да се работи за корпорациски планови или строго доверливи владини операции - тие веруваат дека можат да го спроведат овој нов техноестаблишмент почнувајќи со бенигни социо-политички чувари способни за запирање на глобални операции, до анархисти кои се одмаздуваат поради масовната алчност со пустошење во компјутерските системи - или електронски терористи, подготвени, желни и способни да се осигураат од непријателите со едноставно блокирање на системот.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
