годе (чест.)
Тоа слатко беше вистински деликатес и не беше резервирано за „кој годе гости“.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Фала му на Еросот, затоа и сепак, за одредените мали задоволства, како што беше лежерното водење љубов порано денес, на крајот од попладнето или на почетокот на вечерта, како годе човек да гледа на тоа.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
За покуќнина, ајде, како му годе, ама куќа и сермија да се собере, за тоа треба време и печалба.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Сега сите добро насетуваат што им зборува Максима Акиноски: и ако отиде некој в сабота в град за да купува, или ако отиде по некоја друга работа во некое друго место надвор од Потковицата, да не шлапа таму што годе туку да си го држи јазикот стиснат за заби.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Ана наша, што е помала, не ти излегува како годе... не пак тие.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Во шамија патлиџани, аман, аман, патлиџани, негде годе и пиперки, аман, аман, и пиперки...
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Го оптоварува, значи, грижата за неа, помислата како таа врви без него во овие тешки воени времиња, особено зашто знае дека таму нема некого што би ѝ понудил каква годе помош доколку таа ѝ биде нужна.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
