гризне (св.)
Се сеќавам само дека сакав да гризнам јаболко.
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
А мене ми е жал да гризнам, не знам како се јаде.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се обидов да му објаснам дека не било до тоа што ме гребнала и гризнала мачката, туку до тоа како се однесувала мајка му со мене, но тој само превртуваше со очите и одвреме-навреме ќе ме прекинеше да ме праша: - Добро, и што точно ти направи? Кога точно?
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Погледот од кон облаците да го насочи кон земјата, за повторно да не згазне на глог, да не залета да гризне од некое забрането овошје.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Тогаш Песоглавиот ме гризна и ми откина парче од слабината.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Кога таа рака не може да се гризне, се прифаќа! - рекол некој предок и семејството се најде со новиот Бог минувајќи во нови незамисливи искушенија.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Имаше и полни чинии со бадемов кафен ориз - пилав (еден од специјалитетите на Кети), мелено месо и ориз завиткани во листови од зелка, пржени домашни колбаси, многу зачинети, чорба, длабоки чинии со мешана зелена салата, потпечени пиперки со маслиново масло и разни други зачини, вклучувајќи ја и неизбежната туршија од пиперки, жолти и со форма на рокчиња, за кои Даниел ја предупреди Рози, ”Немој да си гризнала од оние. Ќе ти ја изгорат устата”.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Јаболкото, така гризнато од отровната страна, останало на масичето, а отровот веќе делува.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Го зема јаболкото, се обидува да го гризне. Умира.
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
Бидејќи песот бил сфатен како сопственост тоа ја имплицира одговорноста на сопственикот: затоа сопственикот се казнува ако неговиот пес гризне некого, бидејќи е должност на сопственикот својот пес да го држи на ланец.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Му дојде да залае, да викне - марш џукело хомосапиенска - да го гризне или барем да го преплаши.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Ги гледав јаболката, го пулев и јаболкарот: вистинољубив, секогаш гордо исправен иако со многу горчина на плеќи - колку гризнувања на јаболката толку горчини на плеќи, колку горчини на плеќи толку поблаги јаболка и троа повеќе препознавања на стари и нови преправања.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Земајќи парче од располовеното јаболко,таа го гризна, и предадена во прегратката на момчето, за прв пат го сети вкусот на хазардот.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Еден коњ, дали од студ, дали од глад, си ги беше изгризал градите, си беше направил дупка преку која си го гризнал срцето и го иззобал како смрзната пченка.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Инаку тебе ќе те гризнат.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Го влече Буза за рака низ селото и штом ќе сретне некого, ќе го гризне зајадливо: - Вам ви дојде редот. Доста беше со мене...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Си го зеде парчето сирење, го стави врз нејзиниот леб и гризна.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Томас Хобс можеше да се гризне за јајца у гроб пошо тезата му отиде тајтун.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Се разбира, се собра народ. Експерти. Едните велат – гризнато е, другите – не е гризнато.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
- Како – велам – за четирите? Кога четвртото парче е во чинијата. – Не, – одговара – иако е во чинијата, гризнато е и згмечено е со прст.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
