десетица (ж.)
Пискање на десетици луѓе се слушаше од сите страни.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Во центрите на цивилизацијата војната не значи ништо повеќе од постојан недостиг на потрошни добра и од повременото треснување на некоја ракетна бомба која може да однесе неколку десетици животи.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Во главниот град се предвидува изградба на железарница, која ќе вработува десетици илјади луѓе.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
На една од своите трпези, со десетици имиња на монаси издлабени врз трпезата, во зографскиот манастир на Света Гора, седат монасите, дрвена паница велигденска чорба и бокалче црно вино пред секого и откако ќе ги испеат сите молитви и удри камбаната за да ги здружи морето и ѕвездите на прозорецот болснува секавица колку за миг да се види сенката Исусова додека воскреснува.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Друга бомба падна на едно напуштено парче земјиште што беше употребувано како детско игралиште и неколку десетици деца беа разнесени на парчиња.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Во овој стар Солун, кој е ист како што бил некогаш, пред многу десетици години, во кој се водела старата трговија на ќепенци на тезги, се среќава еден куриозитет: трговија со отпадни делови на фрлени и катастрофаирани автомобили и тоа од секаков вид и речиси од сите светски марки.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Тогаш низ просторијата како во хор се разлеваа гласовите кои молеа да заминат од Гнездо: меѓу ѕидовите одекнуваше композиција за човечки гласови со молби, со жалби, со уверувања; се мешаа десетици гласови во таа композиција во која се испреплетуваа различни ритми, тоналитети, брзини, а помеѓу разговетните зборови одекнуваа и нејасни мрморења и врисоци, и чудесни звуци од штракањето на забите, од брмчењето со усните, од повторувањето еден глас, од имитирањето на звуци какви што можат само во некаков сон или некаков кошмар да бидат чуени, па некаде отаде зборовите се чувствуваше судбината на оние кои зборуваа, кои офнуваа, кои брмчеа, кои штракаа, кои мрмореа и врескаа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Жените победнички, туркани и изгазени од другите, се обидуваа да заминат со своите тенџериња, додека десетици други остануваа да се туркаат околу тезгата, обвинувајќи го продавачот за протекција и дека некаде крие уште тенџериња.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Било која од десетиците растрчани фигури можеше да биде нејзина.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Лево – голема, прекрасна бензинска пумпа со плац на кој можат да се паркираат неколку десетици коли и камиони, ресторан, кафеана, продавница со секакви делови за автомобили и самопослуга со прехранбени артикли.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Има објавено десетици книги поезија, проза и есеј.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Слични отвори постоеја на илјадници или десетици илјади низ целата зграда, и тоа не само во секоја соба, туку на куси растојанија и во секој коридор.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
На кејовите и мостовите Најубавото место во Будимпешта се кејовите покрај Дунав и тоа од обата брега, во должина од десетици километри.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Мулазимот Рифат — ефендија кондиса со педесет души аскер во Брник и немаше ден да не се печеа два три брави, десетици кокошки, стотици јајца, котли со алви, за да се избегнат зулумите од овој катил забит.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Еден примерок на „ Тајмс“ кој, поради промените во политичките сојузништва, или поради погрешните предвидувања изречени од Големиот Брат, бил исправен можеби десетици пати, стоеше во архивите носејќи го својот оригинален датум, и не постоеше ниту еден друг примерок за да му се противстави.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Срцето му потскокна. Го правела тоа десетици пати тој посака да биде стотици, илјадници пати.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Секоја сила што ја контролира екваторијална Африка, или земјите на Блискиот Исток, или јужна Индија, или Индонезискиот Архипелаг, располага исто така и со телата на десетици и стотици милиони слабо платени и вредни кулии.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Во долгиот хол без прозорци, со неговите два реда полукабини, исполнет со постојано шушкање на хартија и со џагор од гласови што мрморат во говорпишувачите работеа десетици луѓе што Винстон не ги знаеше дури ни по име, иако секојдневно ги гледаше како брзаат горе-долу низ ходниците, или како гестикулираат за време на Двете минути омраза.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ние уништуваме зборови - десетици зборови, стотици зборови секој ден.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Во просторијата во која влеговме десетици деца беа поделени во неколку групи, со секоја група имаше по една жена која им објаснуваше нешто.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
