едновремен (прид.)
Едновремено држеше со рака исцртан дијаграм кој прикажуваше женски органи во анатомски пропорции и ја објаснуваше нивната функција и позиција на начин на медицинска сестра којашто зборува за фантазиите на средношколците на час по сексуално воспитување.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Гласот на рожбата и мекањето на козлето се слушаа едновремено.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Тие луѓе експериментираат со естетиката но едновремено мошне се заинтересирани за содржината и темата.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Одлука за почитување на едновременоста кај сите јавни мерачи на времето.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Се гледаа така и прикажуваа со очи неколку моменти додека, најпосле, едновремено не се насмевнаа.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Бидејќи едновремено го губиме сопственото јас и ја прифаќаме лажгата дека имаме автономно его, од нас се очекува во себе да ги почитуваме надворешните ограничувања, и тоа речиси до неверојатни размери.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Но едновремено тој чувствува дека нешто стине во него, полипот на безволие ги протега своите студени пипки по неговата снага.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
„Наплати ги трите!“ е реченица од сопруг кој ја љуби жената своја, ама и некоја друга едновремено и паралелно, а таа, во моментот кога ѝ ги подавам ќесите веќе му простува, а не му била ни лута, и таа во некоја друга куќа е втора.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Бланш, изолирана од просторот каде што беа сместени таблите со концентрични кругови, џубоксот, машините за играње со топчиња и автоматот за цигари - можеше да служи оброци по поволна цена и едновремено да води и профитабилен бизнис.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Едновремено се слушаше песната Килао ное, што Шабтај ја разбираше како да се пее на ладино: „Нему – велеше песната – нему му припаѓа честа и славата“.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Денот осамнува сам
како секој искусен љубовџија
- божем ништо а сѐ се случило
едновремено
во самоти нив одекнува полниот спарен говор
на неговиот
и на нејзината домаќинка
гостољубието.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Тој спонтано учествува во заедничките начини на согледувањето и просудувањето на нештата, неговата личност на почетокот не се разликува од колективната личност од која му придоаѓаат основните поими и, едновремено, зборовите со кои ги изразува.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Сопственото јас, според тоа, едновремено е и празно и изгладнето.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Едновремено, воспоставената врска овозможила ВШ на НОВ и ПО на Југославија да испраќа информации за настаните во Македонија до радиостаницата „Слободна Југославија“, а тоа било можност јавноста во сојузничките и неутралните земји да се запознае и со настаните во Македонија во текот на1944 година.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
(Ibid.,стр. 15): „Бидејќи поимот за јако не би можел да се конципира, освен во спротивставување со слабо, тогаш зборот кој кажува „јако“ содржи, едновремено, сеќавање на „слабо“, благодарение на што поимот токму почнува да постои.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Пред земјанката внимателно го тутна в џеб едновремено застанувајќи стегнато крај Србина.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Беше тоа едновремено и болка и пизма, и љубов и гнев, во секој случај Карер почувствува едно силовито зрачење од ликот на високосвештеникот што и него го ободри и го исправи на столицата.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
За мене овие навестувања на промени се депримирачки, но едновремено забавни - во најмала мера за да се спекулира околу нив.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Едновремено, алхемичарите во ѕвездата гледале симбол на Девица (Невеста) - уште еден елемент кој ја поткрепува нашата предложена идентификација Невеста/ѕвезда.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Едновремено, јавноста на САД била запознаена и со формирањето на „локалните владини комитети во Скопје и во Куманово“, непосредно по навлегувањето на германските војски на територијата на Македонија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
