екипа (ж.)
„Да не заборавиме - на врвот се наоѓа и телевизиски репетитор со екипа техничари која деноноќно се грижи за квалитетен телевизиски прием.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Пратиле специјални екипи и пожарникари да го локализираат запаленото место.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Сакав да бидам фудбалер, но не и да бидам фан на некоја фудбалска екипа или да гледам фудбалски натпревари.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Јас бев ревносен учесник во неа и во мојата екипа го земав секогаш местото на десен халф.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Во училиштето била капитен на хокејската екипа и две години едноподруго го освојувала трофејот за гимнастика.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
По тренингот на подмладокот започнува натпреварот меѓу екипата од седмите и екипата од осмите одделенија.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Доколку не постои основ за соживот, ти преостанува само да викнеш специјална екипа (слична на Гоуст Бастерс) која има за задача на мирољубив и достоинствен начин да ја спакува целата фамилија, да ги замоли да влезат во еден голем кафез и да ги однесе на стотина километри на север.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Храбро ја влечев даската, како и јас да сум дел од спасувачката екипа.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Дури по конзилијарниот договор, цела екипа лекари ја изврши операцијата која беше последица на комликациите настанати со вонматеричната бременост.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Кога по неколку дена, откога јас се вратив, без да останам подолго со Агна во С (ја замолив, штом го привршам овој мој проект, а само накусо ѝ кажав за проектот, таа да е при крајот на подготовките за доаѓање кај мене во Маказар) и без да ги видам повеќе од еднаш ќерки ми, дојде екипа стручњаци да го разгледа и да го обележи теренот.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Шаторот се затвораше со патент широк како офицерски ширит, од врвот до прагот, а тука се заклучуваше со катанец, чиј клуч го држеше Геро како најстар во екипата, но не во малото џепче кај ситните пари туку на синџирче заедно со ножето за отворање конзерви и отнување тапи.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
На крај се влечкаше Ване, како последен член на екипата или асистент на асистентот - снимател, постојано префрлајќи го акумулаторот од еден на друг колк, зашто ременот на акумулаторот, колку и да беше широк, му ги жулеше и двете рамена.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Потоа Геро го доискапи бинлакот до последната капка вино и екипата одеднаш клапна околу изгаснатото огниште, околу кое немаше ни ковче од речните пастрмки, а плетената амбалажа од црковното или селското вино се тркалаше по удолницата како празна кошница пред некој да ја прибере за пазар.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Над ситните бранови од седнати та принаведнати, се крева крупниот бран станати та исправени - импозантната екипа од главната маса се подготвува да си оди: режисерот го зафрлува фовистичкиот шал преку рамо, истегнувајќи си ја снагата во височина додека таа му оди во широчина; авторот си ги бара очилата по масата иако тие му висат на носот, не испуштајќи да е близу до режисерот како преведувач секогаш при рака; примадоната се огледува по сите маси, не толку за да им упати снисходливи насмевки колку тие да видат дека е уште ненадминлива; и најпосле примадонот (а како инаку да се нарече?), трипати женет и трипати разведен, но со црвен каранфил на реверот и готов на четврти пат кога веќе не била трета среќа, далдисан во главната ролја дотолку што си ја понесува недопиената чаша.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Не можеш веднаш да станеш капитен на екипата.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Се придружи кон една патувачка екипа актери и се фрли на сцената.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Вечерта, по малку уморна, се враќав од работа во тој стан каде ме чекаше истата екипа. Пак како и утрото, варев турско кафе.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Екипата за дератизација мошне успешно си ја извршила задачата: во раните утрински часови, на разденување, без врева, без љубопитните.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Осмоодделенците ќе си заминат, па ќе треба екипата да се пополни...
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
По добрата голтка горко кафе и цигара, Рада конечно се вклучи во „бош“ муабетите на Душка и Роска, станувајќи дел од екипата која озборува без мерка.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
