економист (м.)

Смесата на позитивни и негативни повратни врски им наметнува на економистите два тешки проблема.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Не треба да се чудиме на таквата наивност кај буржоаските економисти; ним тоа им е корисно да изгледаат толку наивни и „сериозно“ да зборуваат за мир при империјализмот.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“ од В. И. Ленин (1917)
Економистите пишува ридишта од книги опишувајќи одделни појави на монополот и продолжувајќи во хор да изјавуваат дека „марксизмот е побиен“.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“ од В. И. Ленин (1917)
Лиценца за вршење работи на стечаен управник може да добие друштвото ако ги исполни следниве услови: – да има вработено најмалку еден овластен стечаен управник и да има вработено најмалку еден дипломиран правник и еден дипломиран економист; – управителот да даде изјава дека овластените стечајни управници и другите вработени лица во работењето ќе ги применуваат правилата содржани во Кодексот за етиката на стечајните управници и професионалните стандарди; и – друштвото да не е осудувано за кривични дела што го прават неподобно за стечаен управник.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Реалноста со сета суровост ја покажува точноста на оценките на американскиот економист и нобеловец Џозеф Стиглиц дека „ретко кога јазот помеѓу очекувањата и стварноста бил поголем отколку во случајот на транзицијата од комунизам во пазарна економија“ 1 и дека „транзицијата не испадна да им користи на сиромашните.“
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Отстранувањето на кризите со помош на картелите е приказна на буржоаските економисти, кои сакаат на секој начин да го разубават капитализмот.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“ од В. И. Ленин (1917)
Така, економистите мораат да решат како фирмите се однесуваат во такви сложени услови.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Од онаа страна владеат парите; тие се основа на сообраќањето и денес исцело не ни недостасува некаква критика на марксизмот, туку една модерна теорија за парите која ќе биде на нивото на Маркс, и која ќе го надополни (попримерено би било да ја втемелат банкарите отколку економистите, иако Бернард Шмит на тоа поле прилично е напред).
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Очигледната способност на Холандовите симулации да ја одразат природата го привлекла интересот на една мала група на економисти, вклучувајќи го Брајан Артур од Универзитетот во Станфорд и нобеловиот лауреат Кенет Ароу кои веруваат дека економиите можат исто така да бидат разгледувани како сложени адаптивни системи.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Еве како тој процес се одразува во свеста на буржоаскиот економист: „Дури и во областа на чисто стопанската дејност – пишува Кестнер, – доаѓа до извесно изместување од трговска дејност во поранешна смисла кон организаторско-шпекулативна.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“ од В. И. Ленин (1917)
Германскиот буржоаски економист, Хајман, кој на опишувањето на „мешаните“, т.е. комбинираните претпријатија во германската индустрија на железо му посвети посебно дело, вели: „Чистите претпријатија паѓаат под ударите на високата цена на материјалите, при ниските цени на готовите производи“.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“ од В. И. Ленин (1917)
Веќе е време нашите државни социјалисти, кои се подложни на заслепување од убавиот принцип, да разберат најпосле дека во Германија монополите никогаш немале за цел и не довеле до таков резултат да им носат корист на потрошувачите или барем да ѝ даваат на државата дел од капиталистичкиот профит, туку служеа само за тоа на државна сметка да ја санираат приватната индустрија, која речиси дојде до банкротство. Такви драгоцени признанија можат да прават буржоаските економисти на Германија.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“ од В. И. Ленин (1917)
Можеби најважното. Впрочем, кој знае дали и економистите знаат што е економијата.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
До таков заклучок морал да дојде овој, по исклучок, совесен буржоаски економист.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“ од В. И. Ленин (1917)
Теоријата заклучува дека „еден економски чинител може моментално да реши проблем што економист - теоретичар треба да го анализира за да може, во период од две години, да дојде до негова формулација.“
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Пред половина век, кога Маркс го пишуваше својот „Капитал“, на огромното мнозинство економисти слободната конкуренција им се чинеше „природен закон“.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“ од В. И. Ленин (1917)
За да му дадеме на читателот колку што се може пообоснована претстава за империјализмот, намерно настојувавме да приведеме што повеќе одзиви на буржоаските економисти, кои се принудени да ги признаваат беспорно утврдените факти на најновата економика на капитализмот.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“ од В. И. Ленин (1917)
Експертите и економистите алармираат: првите знаци на кризата веќе се пристуни: во Софиско, Плевенско и Варненско се јавува недостиг од извори на слатка вода.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Сигурно е дека нема економист кому моето видување на економијата ќе му се допадне.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Германскиот економист Јајделс собрал многу подробни податоци за тој вид на концентрација на капиталите и претпријатијата.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“ од В. И. Ленин (1917)
Повеќе