загнои (св.)
И се фрли нешто во увото и уште и загноја.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Чинеше пострупи се, откорни се и пак загној и пак пострупи се.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
XXIX Свинската чума одново се јави во селото, зафати да се шири, и од свињите да се пренесува на луѓето: започнаа луѓето нагло да умираат; секој ден се огласуваше камбаната, секој ден имаше погреб; заразата се ширеше од еден на друг: ги зафаќаше луѓето силна треска, висока температура, огница, паѓаа во бунило, им се воспалуваа дробовите, им се надуваа очите, по кожата им се нафрлуваа темни дамки, бубулки, кои расцутуваа во гној и се распаѓаа; им се воспалуваше грлото, кашлаа непрекидно и длабоко како да рикаа корнејќи ја утробата; им отекнуваа жлездите под пазувите и на вратот и не можеа да се помрднат; жлездите им загнојуваа, им ја труеја крвта и умираа во тешки маки.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Тоа го правеа и лекарите во војната: им ги премачкуваа раните на војниците со мед за да не им загнојат.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Еден од нив го болеше ногата, му беше загноена.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
