замрзне (св.)
Нѐ изведуваат да ја исфрлиме кантата со измет, а надвор капни-замрзни.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Пред Божик, зад Божик црвеното било среќа и затоа момите се возеле со црвени колички низ градот со полни усти црвени дренки од фрижидерите за длабоко замрзнување.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Моралот одамна ја мина точката на замрзнување во која со децении беше и сега е длабоко под нулата.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Но, сега гледам, работите стојат поинаку, бидејќи вредностите кои ги држеше тој пред себе како црковни табли, всушност ги доживуваше како товар што насилно му е натоварен, а за неговите кошули и за огнот в куќа и во нас, и уште за сандаците за замрзнување на кои им скапуваше газерот, за разглавените капаци на клозетските шолји, за штекерите без жица за вземјување, за цевките ф-15 за одвод на водата од машината за перење и бигорисаните цевки за довод на топлата вода, за недоволниот притисок на водата во бањата и преголемиот притисок во неговите уши, за лековите за детето што не можеа да се најдат на рецепт, а можеа да се најдат еди каде, на другиот крај од градот,
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Замрзна седефот, зашто во мислите го врзуваше со некаква студена пустош и осаменост.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Го фаќаш со рацете - за час ќе ти замрзнат и ќе поцрвенат.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Реков примерен, проклет да бидам, поради тој збор за малку да го замрзам целиот свет.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Ние - тоа е заменката на повторно пронајдената автентичност, а отсега тоа е име за обврзувачката хомогеност; беше тоа топол простор на братството по оружје, сега е празна падина на која бледнее и се замрзнува јавниот живот; беше тоа раѓање на една заедница самата од себе, сега тоа е исчезнување на секакво растојание, па затоа и на секоја можност за соочување на нејзините членови; беше тоа крик на револт, сега е солилоквиј на моќта.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
При слабата светлост не можеле да видат дали чудесниот цвет во окото на животното свенал, само знаеле дека едниот рог се замрзнал со врвот в земја и дека нозете останале неподвижни.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Дојде зима и падна првиот снег. Надвор сѐ замрзна.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Ама царот Сонце и царицата Месечина еднаш замрзнале на небото. На синовите удрила чума.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Со големите волчи заби гризеше камен за да не му се замрзнат разглобените вилици.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Стравот ги замрзнува срцата.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Сите негови патувања одамна беа испатувани, татнежот на неговите тркала беше замрзнат засекогаш.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Луда Река цврсто замрзнала, а снегот се трупал и се нанесувал врз мразот, сѐ додека реката и нејзините брегови не се изедначиле со рамнината.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
И никој веќе не се сомневаше дека најпосле и на овој проблем ќе му се стави точка, кога однекаде пак, по којзнае кој пат, се јави нејзиниот глас, рече: - Ајдете, - ни довикна, - што сте замрзнале, одете!
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Е, ако замрзне, постои голема веројатност да се лизне поштарот.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Стражаровото лице е замрзнато во маската на мирна рамнодушност. И двајцата не мислат на тоа.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Ама царот Сонце и царицата Месечина еднаш замрзнале на небото. На синовите удрила чума ...“
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
На Кулета и Андона оваа им беше прва работа од ваков вид и затоа на двајцата почнаа да им бијат силно срцата, а вилиците да им се тресат та забите почнаа да им штракаат, небарем замрзнаа од студ во топлата пролетна вечер Толе ги теши со шепот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
