зачекори (св.)
Покрај неа зачекори непознат маж.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Кога зачекорив по скалилата нагоре, го видов мачето до мојата нога, но не тргна и тоа нагоре.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
„Тоа е смртта, никакво спиење, ние сме по...“ „Зошто? Зошто? Змејот никогаш не зачекорил во градот!“
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Старецот стоеше таму и држејќи во рацете нешто покриено со конопна крпа не се решаваше да зачекори нанапред, накај завојувачите.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Со страв на човек кој не сака да го остави своето месо на метални боцки, не знаеше каде да зачекори.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Погледнувајќи назад, тој забележа дека двајцата копачи го гледаат и почувствува дека тие гледаат во неговото колебање и затоа брзо се сврте и зачекори накај кулата.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Пролетта веќе убаво зачекори и во нашата градина.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Зачекори кутрото дете преплашено и дојде до нив.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Тоа волкот просто ја имаше во својата уста неговата крв и трепереше од нејзиниот вкус, а во тоа имаше и една таква безизлезност, што тој не беше во состојба да не се подигне од петици, речиси маѓепсан од едно такво ужасно навестување на една ваква чиниш од самото дно на пеколот извадена и зачекорена и наеднаш толку необорива вистина.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Нешто пред договореното време, тој го виде Карер како застанува под прозорецот и во веќе видениот ритуал, го отвора тешкиот капут барајќи си го часовникот што го извади од џебот на елекот, го погледна, потем го нави, го ослушна, го врати наместо, ја намести паларијата и зачекори кон долниот влез од просториите на СС командата на островот.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Се оддели од дирата и зачекоре на десетина чекори од неа, напоредно со неа, продолжувајќи да ја следи во истиот правец, но внимавајќи ниеднаш да не ѝ се приближи и не испуштајќи ја од погледот.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Се доизвикува и наврапито се завртува спрема гробот, се прекрстува и откако изговорува Бог да го прости зачекорува да си оди.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Идните воденичари се собирале зад својот челник и молчеле, тој меѓутоа зачекорил со вкочанет врат и со крвава крпа околу главата.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Јастрепски остроока, подгрбавена аглесто и со машки објала под црната калуѓерска облека, така што дури и рамениците ѝ личеле на скршени или преморени крилја, изгледала дека никогаш веќе не ќе зачекори по таа земја на тага, дека ќе остане на тоа и свето и проклето место, помеѓу две нездрави црни борови стебла, и самата да пушта од себе испреплетени корења и да го наслушува со накривена глава минатото.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Но Онисифор Проказник подоцна се сетил со каква надеж во премрзнатите прсти старчето му ја стискало раката во исчекување дека набожен и благословен од мајката Минадора ќе го спаси, ќе му помогне да стане и да зачекори по линијата на својот продолжен живот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Претседателот и бригадирот Језекил ги преметнаа преку рамо своите пушки и зачекорија во снегот.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Земјата веднаш ја соблече, фаќајќи ја за потпетиците, и првпат боса зачекори по свежата трева и топлиот песок.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Полека, внимавајќи да не шушка со лисјата, Цепенко зачекори низ царевката и се добра до големиот густеж од капини испречен на самата меѓа - меѓу нивата и патот.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Стражарите зачекорија напред. Гласот на човекот се претвори во пискот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Оваа забелешка ме зачекори назад кон евтината забава, но Младичот ме задржа и, веројатно, сакаше да појдеме некаде каде што докажано нема да помине никој.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
