зборува (несв.)
Сега веќе никој не гледа што правиме, не нѐ наслушува на кој јазик зборуваме.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Дали стравот нѐ тера да гледаме што не се гледа и да зборуваме што ќе ни дојде на устата...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А кај ме видовте да зборувам, вели тој.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Зборуваме за војната, а она што нѐ тера да се бараме, го оставаме понастрана.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Си зборува, баботи, што се вели, само зината ја држи устата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ќе ми се падне еднаш да зборувам за рамноправноста меѓу мажот и жената и, само што го спомнав зборот рамноправност, стана еден човек и свика: — Сѐ, сѐ, само тоа не!
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Луѓето ми зборуваат нешто, сакаат на друго да ми го тргнат умот, ама јас сум оглувела, никого не слушам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ти велам, команданте, лошо се зборува во рововите.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
- Прекина. Му се пристори дека гласно зборува.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Љубовта не зборува. Љубовта е нема.
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Се тресеа небото и земјата кога тој зборуваше!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
- Умно зборуваш, синко, но ајде да видиме што станало со скривницата - рече мајка му.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
А јас ломотам, ломотам... И кога ќе се зафатиш со зборување може да се случи нишките од основата да ти испопукаат па разбојот ќе ги замрси конците.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
За желбите наши, ваши, мои, твои можеме да зборуваме долго.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Зборуваа тивко.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Сега во Бугарија е мода да зборуваат дека најголеми непријатели на балканските Словени се: Русите и Австро-Унгарците, кои сакаат на почва на македонското прашање да се зафати и да се продолжи една борба меѓу Србите и Бугарите, која ќе ги ослаби силите и на едните и на другите до таква степен што ќе треба да се набркаат во балканските работи Русија и Австро-Унгарија и првата ќе ги завојува Бугарија и Стамбол, а втората Србија и Солун.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Плачевме, иако пред малку сите ни зборуваа да запреме веќе еднаш.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Зборуваше со тон што не се запаметува но видливо побрзо одошто усните можат да му изговарат па изгледаше како малку да пелтечи.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
А научив и по тоа што на тој ден дома беше вистинска збркотница: уште во рани зори стануваше мајка ми, нѐ будеше сестра ми, мене, дедо ми и почнуваше она што севезден го проколнував: ги тресевме постелите, ја менуваме сламата од сламарниците, се пентаревме на столови и со метла мавтавме по ќошињата кинејќи ја пајажината, роневме пченка и толчевме исушени пиперки, ги вадевме добичињата да се топлат на сонце во дворот, трчавме по кокошките за да ја фатиме онаа што носеше јајца во туѓа плевна и на која дедо ми уште одвечер ќе ѝ донесеше пресуда зборувајќи дека такви лиоти не би требало да се држат дома.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
- Јас секогаш ги потресувам од правот моите облеки, потоа чеизот и сѐ по ред, не дозволувам лошото да полегне, да се полепи по нив, зашто подоцна било кога, може да ми засмета, да биде кочница за развој! – зборуваше Трајанка.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
