изгледа (несв.)
„Изгледа сѐ е в ред“, додаде.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Изгледа вчера бил ден по хигиена.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Зборуваше со тон што не се запаметува но видливо побрзо одошто усните можат да му изговарат па изгледаше како малку да пелтечи.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
По сѐ изгледа стануваше збор за црвец бидејќи старецот рече дека му се гади од суштества без опаш и без глава.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Науката и техниката се развиваа со невидена брзина и изгледаше природно да се претпостави дека ќе продолжат да се развиваат.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
По сѐ изгледаше дека од нашата куќа сите излегоа живи и здрави, бидејќи таа не падна уште на првиот потрес.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
- Од секогаш сум ја замислувал дека жената на мојот живот, мојата жена, ќе изгледа како тебе.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
И самите можете да си замислите како изгледал кога му дошол до ушите ваков глас.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Навистина колку убаво би изгледала куќата на соседот кога оџакот би бил како саксија.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Изгледа дека биле замешани во нови заговори уште од првиот момент на ослободувањето.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Од другата страна на градот, само со малку подзарипнат глас, езанот го најави неговиот колега кој изгледа не го курдисал часовникот, та двата звука делуваа како фонија.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Но оваа надеж сега ѝ изгледаше јалова и пишман се стори оти не си ја сврши сама оваа работа, туку тргна по маѓии и басни.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Само кога ќе се случеше да ја стави дланката на ќелавото теме, изгледаше како да се сеќава на уништеното лице што го гледаше од огледалото.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Се чинеше коњот и неговиот јавач се едно суштество што одвреме-навреме се раздвојува, па секоја од двете засебни единки тргнува по некој свој однапред одреден пат, но веќе во следниот момент двеве разделени единки повторно се слеваа во една нова поцврста целина, која, барем така изгледаше, ништо повеќе не може да ја раздвои.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Плоштадот му изгледаше сосема чист како голема метла да ја измила нечистотијата што го зафаќаше сето пространство од кејот па сѐ до улицата над тврдината.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Веројатно сакаше да му изгледам како смачкан домат помеѓу него и таванот.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Изгледа премногу е зафатен со помислата да не се случи некоја незгода.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Кога го донесоа во болница изгледаше како да не е при свест.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Поради сево ова, на многумина хетеросексуалци што се дават во брачните води хомосексуалниот мерак по брак им изгледа како ставање трн во здрава нога.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Бункерите во мигот ми изгледаат како гротескни и парадоксални монументи на масовното жртвување на еден цел народ во сиромашната и херметички затворена земја.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
