изненадно прил.
изненаден прид.

изненадно (прил.)

Ова што требаше да се случи сега искрсна така изненадно што го растрепери.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Некако изненадно и наеднаш им се исправи висок ѕид од трски.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Тој го поведе изненадно накај истиот пат откај што дојдоа.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Третиот едвај да го задржи количето пред самата штица, како коњ кога се запира пред изненадно искрсната пропаст.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Сечејќи една чворлива штица некако наеднаш и изненадно му се скрши пилата.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
- Да сакам - проговори изненадно светлокосиот - јас би те избркал одовде.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Истата вечер Луман, изненадно, дојде кај деда Бошка. Влезе смешкајќи се.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Таму нешто ја привлекува. Наеднаш, оживеана од изненадно чувство, таа се свртува кон Арсо.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)