искушува несв.
искушување ср.

искушува (несв.)

Оној кој искушува на грешка тера напредок заговара унакажува, опседнува видлив и невидлив создава ли од ништо нешто страхува ли од пресекот на светот, крстителот?
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
А мајсторот и понатаму го искушувал: „Нели, не е најумно да му се препушташ на стравот кога ќе се спуштиш волку длабоко?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Мрзлив неранимајко! Тој го искушуваше трпението на персоналот.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Таму кајшто несвидното растојание меѓу земјата и змијата ги искушува во љубовна жега сетилата за душа: очите, прстите, јазикот.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
- Напати ми се причинува дека се обидуваш да ме искушуваш а во твоето искушување како да е присутна некоја грда намера.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Тие знаеле дека: ако Бог те сака те мачи, те искушува, ти дава страдание за да те прочисти, да те поготви на духовен раст. ***
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Секоја сцена ја искушува публиката да ги заземе обете страни во кавгата што ја прикажува.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)