испие (св.)
Нешто ме глочкаше на папокот, и јас ја кренав маицата: видов дека на мојот папок стои црниот пајак од младоста, брошот на мојата баба; Јан Лудвик, очигледно беше дошол од циркусот, од белиот свет, да ми го врати црниот пајак, и откако го беше испил своето питие, ја беше запечатил чашата со пајакот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Потоа ќе влезеше дома и долго на балконот Го полеваше цвеќето, ги забришуваше неговите листенца И на крајот ќе седнеше да испие кафе со младата домаќинка.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Не гледај долу во рекана Тоа си ти Ќе те испијат.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Во првото кафеанче седнав да испијам кафе, ја пикнав раката во кожната ташна што ја носев обесена на рамо, а која сега ја имав положено на масата пред себе, и го најдов својот адресар.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Како што тој ќе ја присегне раката така жена ми му принесува друга чаша со вино и како што тој ќе ја испие така потечуваат матни загадени води што го преплавуваат Балканот.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Никогаш не се ни трудеше да брои колку чашки испил.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Си мислев, јас се убивам од работа цела ноќ и рацете ми набабруваат од водата и детергентот, за скапани седумстотини денари, а тој со другарите во рок од еден час испи дупло од таа сума.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Главата по малку ми се матеше поради неколкуте џина кои ги испив, па излеговме малку на воздух.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
На масата стоеше речиси до половина испиено шише црвено вино по вечерата ѝ стоеја уште неколку нераскренати садови.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Доктор Коста пронајде во своите сандачиња и кутии некакви лекови и го присили онемоштениот старец да ги испие.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Шестото навистина го испи малку побавно, но никој тоа не го забележа, на седмото виде само Трајанка и ѝ затупка срцето што ќе излезе победник, на осмото децата почнаа да му се смеат дека не може ни колку едно женско да биде јунак, на деветтото одвај го качуваше ридот а кога дојде до половината на десеттото, којзнае како стана, но се закашла и не го допи.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Тогаш, кога ја согледуваш правдината и ја принесуваш на тацна за да може да биде испиена.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Надвор врни. Истура. Испразни ја чашата. Испиј или истури.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Требаше за атер да испиеш една чаша вода!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
А кога го проби оловото, видов дека и како мртво сака да го испие животот со очи.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Со сила испи ја, му велам и ќе видиш дека од благото ќе ти помине.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Испи уште една голема голтка џин, го зеде белиот коњ и направи еден пробен потег.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
3 Во времето кога двајцата бегалци дојдоа меѓу бригадирците, во Струмичкото поле се биеше голема битка за исушување на злогласното Моноспитовско Блато, кое што со години веќе ги испиваше и луѓето и плодовите на земјата во овој богат крај.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Полни врчви со вино наеднаш се испиваат...
„Еп на Александар Македонски“
од Радојка Трајанова
(2006)
Нунката го испи кафето, истури еден кош благослови за детето, родителите и роднините и си отиде да го земе кај ручек време и нункото со подарокот за на крштевање.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
