истргне (св.)
Во згрчената дланка на левата рака држел сребрен џепен часовник истргнат во битката од непријателски офицер.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Во тој момент куклата се истргна од нејзината преградка и рипна на отворениот прозор.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Инаку ти би видел дека твоите сонувани џиновски стебла се истргнати од корен додека во нивните стеблаци невратно гаснат очи на црвени верверици; инаку ти би видел дека белите гриви на ветровите висат како свенати класја.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Бесно врескаше кога таа ќе престанеше да му става во чинијата, се обидуваше да ѝ го истргне тенџерето и црпалката од рацете, грабеше парчиња од чинијата на сестра си.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Најпосле фрлајќи му јаже, успееја да го истргнат на брегот.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Го вратија во деновите, кога копнееше да истргне со трубата звуци, какви што никој не чул, - да засвири еднаш сам, - сите да видат кој е и што е тој...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Потоа, си ја потокми футата пред себе, истргнувајќи ја надолу преку колената и пак си ја призабради шамијата на главата.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Кубам трева, се подистргнувам од земјата и пак пропаѓам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Само што погледна надвор од градите му се истргна весел извик: - Иииј!
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Можеби сите деца на светот имаат памучен палјачо на кого во безгрижна игра му истргнале една нога и имаат свое небо и бајки зад тоа небо.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
„Ќе се истргнам и од овој мрак, ќе го истресам правот што овој пат и на овој пат легна врз мојов шинел, ќе се истурам на широк мегдан, ќе исчекнам и не итаница, ами полецка ќе стигнам онаму кај што ме чекаат другарите.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Тогаш, Паца го наведнала погледот зачистувајќи си ја футата и истргнувајќи си го фустанот преку колената рекла, повеќе како за себе, ама добро да чуе Спиро: „Ете, како да е вистина тоа што се вели дека златен свети Наум е чудотворец!“
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Слаб плач се истргна од градите на девојченцето. Слаб, немоќен, како да доаѓа од некоја бескрајна длабина.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Затова сакам да учиним праведниј суд, да истргнем создание сина моего от твои руки.
„Избор“
од Јоаким Крчовски
(1814)
Тогаш го истргнуваат, држејќи го за нозете, во влезот на каналот и друг го зафаќа неговото место.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Пребрзо, пред да зареве, му го истргнале ножот од грчот на смрзнатите прсти.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Патентниот затворач одамна беше истргнат од неа.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Му го истргна од раце големиот сребрен крст и почна со него да го удира, удира по глава, сѐ додека не му ја расцепи.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
За среќа ѕвонеше. Се истргнав од нејзините раце и истрчав назад во класот.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
- Бре, прибери си ги кучињата! Ќе нѐ искинат! - извика чичко Анѓеле, ја истргна ластегарката од самарот на коњот и почна да мава.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
