истрпне (св.)
Таа моментално истрпна и се уплаши да не врви некој по улицата да ја види, но во мракот и да врвеше некој, немаше да познае дали е таа или мајка ѝ.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Некоја гранка ќе истрпне и ќе истресе малку од снегот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Дрвјата истрпнуваат ко животни и го туркаат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Луѓето над него се мачат, а и тој се мачи и истрпнува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Крцка и истрпнува планината: полазуваат сите змии и гуштерици, сѐ што се нашло пливнало по земјата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Мајка истрпнува, ги собира рацете и се прекрстува над татка.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тие ќе ми ги подбуцнат штиковите под гушата, а јас ќе истрпнам и ќе си речам: господе, ќе си речам, зар и мене ми се доброја, ќе си речам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ја зедов машината за пишување и почнав, истрпнувајќи во снагата од некој студ што доаѓаше не однадвор, зашто надвор беше врело лето, туку одвнатре.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Се стресов, чувствувајќи го истрпнувањето на телото, како самиот да паѓам во празно.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Само уште еднаш се насмевнува, свртен кон прозорецот и истрпнува, се предава. Од раце ми избегува детето.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Тој истрпна. Срцето почна силно да му чука.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Преспанци истрпнаа во ужас.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Тие истрпнаа. Во чунот имаше само еден човек.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Јас истрпнав. Сетија дека ја сменив ликијата. Посивев. Тие тоа чекаат.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
И штом ќе го чујат на куршумот екот низ планини диви, ќе истрпнат многу.
„Локвата и Вињари“
од Лазар Поп Трајков
(1903)
И така: пооди, пооди, и истрпни.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
„Ќе ги изгубам кучињата“ истрпна, па почна да ги довикува.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
