каменит прид.
камен прид.

каменит (прид.)

И сега кога, во слободата, по победата над фашизмот, требаше да се плати некаква цена, жртва за апсурдот – да се уништат козите, вековната основа за опстојување на луѓето од овие каменити предели и на непредвидливиот балкански релјеф.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Веќе го беа пресекле и од едната страна и од другата каменитиот и стрмен брег, кога снемаа пари.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Пред тоа, кога се качуваше по камените столбови на жолтата трикатница искитена над темелот од детски креди со смешни глави и забранети зборови, се чудеше.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Тој е семе што се фрлило на каменито тло, на плитка почва.“
„Малиот дожд“ од Томас Пинчон