каса (несв.)
Толку беше касањето, велат, веќе нѐ оставија.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И сега те плаши грмењето одозгора. И ластовиците оти ниско летаат и насилените муви и болви што те касаат поулавено.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Беше мошорлив, студеникав ден. Дуваше северен ветар носејќи лути, црни снегулки што касаа како штрчни оси.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Многупати ноќе се будев од соништата во кои мама ме водеше в река, застанувавме во плиткото, а потоа таа ми го фаќаше главчето, и ме потопуваше додека јас губев здив под водата, и гледав како рибите ме касаат по лицето; или пак мама се претвораше во ѕвер и ме растргнуваше; или пак јас бев птица за која таа не знаеше дека е нејзината ќерка, па ме фаќаше, ми ја отсекуваше главата, а потоа го попаруваше моето обезглавено тело и ми ги кубеше пердувите.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Само цвилам и вртам натесно со главата, го касам до кај што можам да досегнам. Борба за живот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Но сега се плашев од овие трпки, овие змии кои по нозете ме касаа!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Исто како кога се готви за врнење: кога ластовиците летаат ниско, а мувите касаат и преку алишта.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Како ногавицата да ми каса од ногата, да ми ја џвака.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Нејзината заблуда со лесно можни криви за овците живи да посегнат да пасат ја фатив во својата лична премиера јас испарив во привид над овцата со вера во кошмари само со сенката касам и никого нема овде да ме стаса. ...
„МАРГИНА бр. 2“
(1994)
Со изопачено задоволство болката ги контролираше своите касања и оставаше доволно безболни површини, не се движеше од еден дел на телото кон друг, секогаш беше насочена кон пределот на слабините, меѓу колкот и долното ребро.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Ме бакнуваат со своите уплакани лица, ме касаат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Не ве касаат вас комарциве, велиме и мавтаме со рацете, се браниме.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Соопштуваше возбудено и панично, па и колку и да си спокоен и студен како мраз, сепак гласот негов те каса морничаво во душата, па помислуваш дека нешто најстрашно се случува: бесење, колење, стрелање.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
И го дави човекот, му ја кине устата, му ги каса ушите, го дупи со палците.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Па и змија, бре, не се тепа на денешен, вика, па и змијата не те каса кога пиеш вода.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
7. РАНИ КУЧЕ ДА ТЕ ЛАЕ - добро е, пак, што не те и каса, кој такво куче да израни знаел ќе знае и пред него да вјаса...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Му застанала и нему главата во огнот, а тој уште си баботи: ко мед ти е кожата, вели, ко шербет ти е потта, и ме гризе, ми ги каса образите, устата, гушата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ме каса однатре, од мерата надвор боли.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Според пропишаните норми за оваа дејност, дундата не смееше да биде исушена, спечена, ама не и месеста, дебела, подуена како пчели да ја касале.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Потоа легнавме на креветите, направени од штици на кои беа послани стари ќебиња. Чувствував како ме касаат болви.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
