кајче ср.

кајче (ср.)

Не е арно во животот да се лулеат како празни кајчиња и не е арно ако не сонуваат кога спијат.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Трчаа полковниците по брегот или влегуваа со кајче во езерото и ги собираа птиците.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Голема желба во животот имам на струшки вечери поет да бидам на езеро ладно пиво да пијам на струшки ручкови у фаца да им ждригам Не, јас неможам во Скопје да седам неможам шмизли и шминкери да гледам запалив кола во Струга ја летнав да одморам душа од џунглата штетна Облеков шорц на плажа отидов Гавазова Сузе на кајче ја видов решив да пријдам го скршив мразот и видов паун тетовиран на газот
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Па дури и уплав да те фати како ќе се вратиш со кајчето... замолча дедо Петре загледан кон Езерото - од час на час миговно ќе болсне рипче и пак ќе се нурне во стишените води.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Татко ми вели - колку да веслаш кајче божилакон сѐ си бегал понатаму и најсетне згаснувал во езерските води!
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Рибарите и на овој сведен не ќе ги веслаат кајчињата, не ќе ги фрлаат мрежите...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Двамината со кајче се вратија во Винени и таму на кожената блуза видоа и изброија дека беше пронижана со триесет куршуми.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Им реков: Слаб сум и за кајче од лушпа на лешник.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Го одведов и на нашите езера, го качив на бротче и на мало кајче, ручавме и вечеравме во најубавите ресторани, а потоа одевме заедно по маказарските места.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
И повторно се надвишуваа со семејството, со тоа кајче на спасот, во океанот на безнадежноста.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Патеката се извишуваше од брегот кон чемпресовата шумичка, оттаму, во заситениот мирис на четинарите, ги следиме светилките на рибарските кајчиња.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Во самото пристаниште неколку кајчиња од силно лулеење превртени со дното кон небото како отруени риби што на езерската згорнина понекогаш се превртени на плеќи а крлушките им блескаат на сонцето како огледалца со кои првовљубените си праќаат ишарети.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Кога ја минале ливадата зашлапкале во езерските води и - застанале - нема ниту едно кајче за да завеслаат накај божилакот...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Една изутрина, тоа беше во самата зора, најпосле се појавија рибарите со своите кајчиња.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
- Веслаше кајче, а сега е бајче и жена му ја храни со лајче - се нафрли продавачот со неговите мајтапчиско римувани ускочици.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Таму не се оди со кола. Само пеш или ако сакате со кајче? - Пеш – реков.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Еден саат чука тик-так, тик-так, Собирајте од афион мак Зрнциња кафе и пламено кајче и правете хероин за идните во воздухот сили поколенија; не чекајте време нема. Нечии мили кафени труби О, мила врбо бесрамна Наравоучение ни цицка, ни гс ко штица си рамна, Ако сакате да живеете долго исти се сите стомаци и да бидете здрави кога се полни бидете работливи како мрави. Кон одот за господа и божјиот суд на бескрајната Ако сакате да бидете први (верници) меланхолија во долината не бидете победни и од црви. сивите пци. 54 Margina #1 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Повремено, кога неговата глава како црна точка ќе се издигнеше над површината на морето, до брегот допираа неговите морничави довикувања: - Помош! Помош, луѓе!... Во близина немаше ниту едно кајче.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Кога бевме во Манастирци, нашата прва чета, нѐ однесоа преку Црна Река со кајче.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
- Е Трпе бе, забораи кога до вчера веслаше кајче - зајадливо го чепна другарот Климе.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Повеќе