кеса (ж.)
Веќе имам забележано, и тоа од поодамна, дека ваквото мое однесување ми помага на грижите да гледам како на отпадок што можеме со другото ѓубре да го натрупаме во најлонска кеса и да го фрлиме во контејнерот.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Потоа го извади од пластичното кесе блокот со зелена хартија, го стави на работната маса, внимателно ги стутка пластичните кеси и ги фрли во кошницата за отпадоци, а потоа седна како да ќе пишува.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Ама не светеше доволно силно за да ги насмее двете деца со лепак во џебовите и во кесата, карши кабинетот за поплаки и жалби на претседателот, кај Рекорд.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
На една маса шишиња од и со виски, шише ракија, празни лименки од кока-кола, празни кутии од цигари и кеси од сендвичи.
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
Кога заврши со продажбата на билетите за последната проекција, убаво си ја спакува бундата во својата кеса.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Сите тие имаа пластични кеси или торби што ги туткаа под мишките и во скутовите, жените дури и како да ги напикуваа меѓу нозете.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Јадев тофу- сирење, ги исмејував лепрата и билхарзиасисот, како јас да сум имун, и водев љубов во кеса.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Ако сме трештени, не значи дека ќе го ставиме времето во црни кеси и ќе го фрлиме во канта за ѓубре.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Се договоривме и кога се вратија со полните кеси во раце ги збунивме сосема.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Облечен во црна најлон кеса.
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)
4. Ако доброто почна да бега и од него зашто тогаш не му рекоа обвинет си дека си луд, смртна опасност си за луѓето, дојди на испитување, болницата се наоѓа таму и таму, бројот на телефонот е во телефонскиот именик, туку дојдоа како ураган, обајцата - горила со ниски, безгрижни чела и зелени подочни кеси, обајцата колку тројца како што беше тој, набрекнати, сити рамнодушни за сѐ, дури и за себе, ни толку умни за да бидат некогаш луди.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Ја стави во голема кеса, без да ја види Татко или некој од децата, а не сакајќи да ја видат соседите, облечена во неа, па да си поставуваат секакви прашања – од каде ѝ е, какво минато кријат и слично, си се упати кон киното со својот обичен капут кој си го носеше со години.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Носеше панталони (никогаш не сум ја видел во сукња) и држеше хартиена кеса во рацете.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Пластичен чаршаф со боја на кожа, чист, завиткан во провидна кутија како кеса за ѓубре.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Кога баба Анка нѐ испрати на заминување, ни подаде една голема пластична кеса полна со бонбони.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Како жртва на јапонски микробионички експерти кои вметнуваат минијатурни кеси со микро токсин од времето на руските војни во неговите артерии, Кејс страда од бавна смрт.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Во рацете држи голема кеса од која вади блок за осмооделенци и комплет водени бои со неколку четки и мали лимени кантичиња за вода.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Излегуваме од „Веро“, нормално со полни кеси производи, си мислам сега јас ќе му спуштам: Врапче,може сега јас нешто да те прашам?
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
(Соња штотуку влегла во собата. Облечена во мантил, влажен. Носи пластична кеса со храна.)
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
„Сите ќе умреме. Еден ден“, ете така ми одговори за болеста од која со години се лечеше, за операциите, за хемотерапијата, еднаш, двапати... кесата со катетерот закачена на ременот.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
