конзистентен (прид.)
Но секој обид општеството да се предочи како конзистентен модел нужно е обид кој, за да биде селективен, арбитрарно одредени начини на општествен живот ги прогласува за норма и, според истата логика, сите други феномени ги класификува како ненормални: или како резидуум на минатото кој евентуално ќе ја изживее својата цел и ќе исчезне, или како некакви туѓи елементи кои што мораат да бидат искоренети или маргинализирани.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Геделовата теорема за некомплетноста вели дека ако се тргне од конзистентни аксиоми и ако се применуваат правилата за изведба, тогаш множеството теореми што можат да се изведат ќе биде некомплетно во смисла дека ќе останат вистинити теореми кои не се докажливи.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Но ако правиме грешки, ние сигурно сме го пробиле ограничувањето за конзистентноста.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Авторот во овој роман настојува во конзистентното следење на една идеја според која козарите треба да се трансформираат во пролетери.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Секако дека тие внатрешни, мошне консистентни визии со векови претставувале визионерски култови и сликари со мистични склоности.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
На „балканското проклетство” така, од книга до книга, му спротивставува световен рај на толеранција, сличен на зелениот рај на детската љубов опеана од Шарл Бодлер: златно доба на несигурна конзистентност, парада на сити деца и разиграни животни, каде што семејствата се збратимуваат (покрај разликите во јазиците и религиите, етничките кланови и политичките догми), некаде помеѓу песните и извиците, некако субверзивно солидарни, како што се оние предизвикани од митскиот Чанга: „Да живее козата на комшијата!“
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
ГЛАВА IV Конзистентност, комплетност и геометрија Мал хармониски лавиринт
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Не знам дали постои некоја галерија со конзистентна културна политика.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Гедел (Goedel) 1931. год. проучувал логички системи кои биле адекватни, во смисла дека имале доволно експресивна моќ да ги изразат вистинитите тврдења во аритметиката, независно од тоа дали можат да се докажат, и кои биле конзистентни во смисла да не може во таков систем да се докажат и некое тврдење и неговата негација.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
И како аргументација на сево ова што претходно го загатнав, ќе ги приложам стиховите на Маркоска кои ќе ми помогнат во обидот да се биде искрен и воедно „теоретски” конзистентен, версус поетската книга „Сите притоки се слеваат во моето корито”...
„Сите притоки се слеваат во моето корито“
од Марта Маркоска
(2009)
