коректор (м.)
Освен што е вџашувачки неписмен и преполн со коректорски грешки, текстот изобилува со речиси поттикнувачки небулози и дисоцираност, со што се квалификува, меѓу другото, и за забавно четиво (да цитираме пар „антологиски бисери“: „изнедрени од сопствените пазуви“; „судбинска неотуѓивост на право за мирно и макроко-смичко диспанзивна субвенција“; „апогејно-високодострелна нивелација“; „историјата е небеневолетна /веројатно „небеневолентна“, наша заб./ и согласна за слични примати историски отспаки /веројатно „отстапки“, н.з., но небулозноста, сеедно, фура/; „дрво кое со тек на времето прераснува во еднотелесна интегрална шума од бројни коридорни стебла“ итн.).
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Го насочуваат низ согледбите и ставовите креирајќи го јавното мнение како коректор на општеството и на неговиот вредносен систем.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Сопругот на нејзината другарка дошол службено во печатницата каде што таа била коректор.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
